15 Αυγούστου 2010

Από πότε γιορτάζεις και σε λένε Θεοτόκο;

Εορτολογικά μέχρι τον 4ο μ.Χ. αιώνα η Παρθένος Μαρία δεν είχε ακόμη δικές της εορτές. Στις αρχές του 5ου αιώνα σε μερικές εκκλησίες της Ανατολής και της Δύσης άρχισαν να την τιμούν με κάποια ειδική εορτή. Η Κοίμηση της Θεοτόκου καθιερώθηκε περί τα μέσα του 5ου αιώνα, τα γενέθλιά της στις αρχές του 7ου αιώνα, τα Εισόδια κατά τον 6ο αιώνα και ο Ευαγγελισμός γύρω στα μέσα του 6ου αιώνα. Η ρωμαιοκαθολική εκκλησία το 1854 διακήρυξε ως δόγμα την διδασκαλία περί "ασπίλου συλλήψεως της Θεοτόκου", ενώ η διαμαρτυρόμενη εκκλησία διαχώρισε τη θέση της από τα άλλα δόγματα ως προς τη μεσιτεία της Παρθένου Μαρίας.

Πηγή:

Βιβλική Εγκυκλοπαίδεια:

Μόλις στην Γ' Οικουμενική Σύνοδο (431 μ-Χ.) κατοχύρωσε τον όρο Θεοτόκος !

(με την «εύνοια» των Παραβολάνων!)

ΕΝΑ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΠΟΥ ΔΕΝ ΗΤΑΝ ΠΟΤΕ ΕΘΝΙΚΗΣ ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΟΥΤΕ ΠΑΙΔΕΙΑΣ.

«Ο Θάνατος της Κλασικής μάθησης είναι και αληθινός και μετρήσιμος. Ελάχιστοι αυτή τη στιγμή στην Αμερική γνωρίζουν κάποια πράγματα σχετικά με την καταγωγή της Δύσης από την Αρχαία Ελλάδα.
Οι πολίτες μας απομακρύνονται όλο και περισσότερο από τις φιλοσοφική και ηθική θεώρηση που είναι τόσο απαραίτητη αν θέλουμε να καταλάβουμε και να χειριστούμε τον ελεύθερο χρόνο, την ευμάρεια και την ελευθερία στη Δύση. Το ευρύτερο κοινό ελάχιστα γνωρίζει δυτική ιστορία, διακυβέρνηση ή λογοτεχνία, κι ακόμη η ηθική αιδώς και η Ελληνική τραγική προσέγγιση στην ανθρώπινη ύπαρξη, είτε απορρίπτονται ως αντιδραστικές είτε θεωρούνται ως ιδιοκτησία της θρησκευτικής ηθικής…»
(«Ποιος σκότωσε τον Όμηρο;» Victor Davis Hanson, John Heath. Εκδόσεις Κάκτος)
Στην Ελλάδα του «2010», τα Αρχαία Ελληνικά θεωρούνται μία γλώσσα «νεκρή», τουλάχιστο σύμφωνα με την γνώμη της ειδικής γραμματέως του Υ.Π.Δ.Β.Μ.Θ. (πρώην ΥΠ.Π.Ε.Θ.) Θ. Δραγώνα, η οποία θεωρεί άσκοπη τη διδαχή τους στα παιδιά του δημοτικού σε αντίθεση με την Αγγλική γλώσσα. Η ειρωνεία είναι ότι ταυτόχρονα οι Βρετανοί ανακοίνωσαν την εκμάθηση των Αρχαίων Ελληνικών στα δικά τους δημοτικά σχολεία. Δεν είναι τυχαίο που αφαιρέθηκε ο όρος «Εθνική» από τον τίτλο του Υπουργείου. Έλληνες! Στον κάθε έναν από εμάς εξαρτάται το να μη ξεχάσουμε ποιοι είμαστε, από πού προερχόμαστε. Εμείς είμαστε υπεύθυνοι να αποφασίσουμε και για το πού θέλουμε να οδηγηθούμε στο μέλλον. Εμείς, ας υπερασπιστούμε λοιπόν τα Αρχαία Ελληνικά, γιατί εμείς αισθανόμαστε πρώτοι την έλλειψή τους.
H παρακάτω επιστολή, στάλθηκε στο Υπουργείο Παιδείας και σε επιλεγμένα έντυπα.
“Θα θέλαμε να εκφράσουμε μέσα από αυτή την επιστολή μας τη πλήρη δυσαρέσκειά μας για τις απόψεις της κ. Θάλειας Δραγώνα, η οποία προέβηκε σε δηλώσεις στο ραδιοφωνικό σταθμό ΣΚΑΙ, χαρακτηρίζοντας την αρχαία Ελληνική γλώσσα ¨νεκρή¨. Η άποψη της είναι, ότι τα Αγγλικά είναι σαφώς προτιμότερη γλώσσα να διδάσκεται στα παιδιά της Α και Β Δημοτικού, την ίδια στιγμή που η Βρετανία αποφάσισε την εκμάθηση των Αρχαίων Ελληνικών από την φετινή περίοδο στα δικά της δημοτικά σχολεία αναγνωρίζοντας τη σπουδαιότητα της Αρχαίας Ελληνικής γλώσσας σε κάθε επίπεδο.
Μπορεί να βιώνουμε τη πλήρη καθίζηση της κοινωνικής και οικονομικής μας υπόστασης με σχεδόν αποκλειστική ευθύνη των πολιτικών που απέτυχαν πλήρως στο «επάγγελμά» τους, αλλά αυτό δεν πάει να πει, ότι μπορούμε να ανεχθούμε επιπροσθέτως και τη διάλυση της Παιδείας ως έθνος, για να δημιουργηθούν οι νέες στρατιές φθηνών εργατικών χεριών και άβουλων υπηκόων που τόσο έχουν ανάγκη οι βιαστές της Δημοκρατίας. Δυστυχώς για εσάς, υπάρχουν ακόμη Έλληνες, οι οποίοι θα φροντίσουν να υπερασπιστούν και να μεταδώσουν την απαγορευμένη για εσάς γλώσσα, τις αξίες του αυθεντικού ήθους και έθους των Ελλήνων που δημιουργεί Πολίτες και όχι «πολυπολιτισμικά κοινωνικά υποπροϊόντα»
Ως Έλληνες Εθνικοί, θα φροντίσουμε να μεταδώσουμε στα παιδιά μας, τους μελλοντικούς Έλληνες Πολίτες (αλλά και σε όποιον άλλο μπορούμε), το απαραίτητο συστατικό για να είναι Ελεύθεροι τόσο ως άνθρωποι όσο και ως Πολίτες. Τη διαχρονική αξία του Αρχαίου Ελληνικού Πολιτισμού.
Οι…¨νεκροζώντανοι¨ σας χαιρετούν…

Για την Εταιρεία «ΘΥΡΣΟΣ – ΕΛΛΗΝΕΣ ΕΘΝΙΚΟΙ» “

Πηγή...

Ποια νέα γρίπη; Τώρα „θα τα αρπάξουνε“ αλλιώς….


"Σούπερ βακτήριο" εντοπίστηκε στη Βρετανία

ΘΑΝΑΤΟΣ ΑΠΟ ΤΟ "ΣΟΥΠΕΡ ΒΑΚΤΗΡΙΟ"

Κατασκεύασμα συμφερόντων το «υπερ-βακτήριο», υποστηρίζει η Ινδία

Η απειλή του NDM-1 ήλθε στο προσκήνιο λίγες μόλις ημέρες μετά τη λήξη του συναγερμού για την πανδημία της νέας γρίπης.



Discovering Religion (The Language Of Science)

Η Παλλάς Αθηνά.Η ΠΑΡΘΕΝΟΣ των Ελλήνων...

Η Αθηνά ξεχώριζε ανάμεσα στις άλλες θεές του Ολύμπου, ακόμα και από την γέννηση της.

Η Αθηνά θυγατέρα του Διός και της Μήτιδος, η οποία ήταν η προσωποποίηση της σοφίας. Η ένωση της Μήτιδας και του Διός τερματίστηκε κατά τρόπο τραγικό διότι υπήρχε μια προφητεία η οποία έλεγε ότι αφού η Μήτις γεννούσε το παιδί που είχε στα σπλάχνα της, θα έφερνε στο φως έναν πανίσχυρο γιο προορισμένο να γίνει βασιλιάς των θεών. Προκειμένου να πραγματοποιηθεί η προφητεία και με την συμβουλή του Ουρανού και της Γαίας, ο Δίας κατέληξε στο να καταπιεί την Μήτιδα ενώ ήταν έγκυος. Όταν ήρθε ο καιρός του τοκετού, έπιασαν τον Δία τρομεροί πόνοι στο κεφάλι και διέταξε τον Ήφαιστο να του σκίσει το κεφάλι του. Και «ξεπήδηξε απ’ το κεφάλι του Δία η Αθηνά πάλλοντας ένα αιχμηρό δόρυ. Και σείστηκε συθέμελα ο Όλυμπος, βούϊξε τριγύρω η γη, φούσκωσε η θάλασσα και σκοτεινά κύματα σηκώθηκαν… Μα σύντομα όλα ηρέμησαν κι ο ένδοξος γιος του Υπερίωνα κράτησε τα άλογά του ώσπου η παρθένα Παλλάδα έβγαλε απ’ τους αθάνατους ώμους της τα θεϊκά της όπλα. Κι ο σοφός Δίας «χάρηκε», μας αναφέρει ο «Ομηρικός Ύμνος».

Οι αρχαίοι μυθογράφοι αναφέρουν και άλλες παραδόσεις για την γέννηση της θεάς Αθηνάς. Σύμφωνα λοιπόν με μια παράδοση, η Αθηνά γεννήθηκε στην Κρήτη από ένα σύννεφο που ο Δίας το χτύπησε με κεραυνό. Σύμφωνα με άλλη, ήταν θυγατέρα του φτερωτού Γίγαντα Πάλλαντα, που αργότερα η θεά τον σκότωσε, επειδή ήθελε να την κάνει ερωμένη του. Άλλη πάλι εκδοχή μας λέει πως η Αθηνά γεννήθηκε απ’ τον Ποσειδώνα και την Τριτωνίδα, μα αργότερα φιλονίκησε με το θεό της θάλασσας και κατέφυγε στον Δία, που την υιοθέτησε.

ΤΟ ΠΑΛΛΑΔΙΟ

Στην «Θεογονία» του Ησίοδου και στον «Ομηρικό Ύμνο» η θεά Αθηνά ονομάζεται Τριτογένεια, επειδή γεννήθηκε κοντά σε μια πηγή που ονομαζόταν Τριτωνίς. Οι αρχαίοι συγγραφείς διαφωνούν όσον αφορά τη χώρα που βρισκόταν η πηγή. Άλλοι έλεγαν πως βρισκόταν στην Βοιωτία, άλλοι πως βρισκόταν στην Κρήτη, άλλοι στην Αφρική (τη Λιβύη) και μερικοί στα πέρατα της γης, συγχέοντας την Αθηνά με τον Ωκεανό. Πολλές πόλεις επέμεναν πως η θεά γεννήθηκε σ’ αυτές κι είχαν για επιχείρημα τους πως κατείχαν τα Παλλάδια, τα αγάλματα της Αθηνάς, που είχαν πέσει ως έλεγαν, απ΄ τον ουρανό.

Όμως το Παλλάδιο, το πιο ονομαστό είναι το Παλλάδιο της Τροίας. Γράφει ο Απολλόδωρος ο Αθηναίος «ήταν ένα άγαλμα ύψους τριών πήχεων και παράσταινε τη θεά με τα πόδια ενωμένα και στο χέρι της το δεξιό κρατούσε ένα δόρυ όρθιο και στ’ αριστερό ρόκα και αδράχτι». Κατά το μύθο, το άγαλμα ετούτο το είχε η ίδια η θεά κατασκευάσει  σύντροφος της Αθηνάς ήταν η Παλλάδα. Οι δυο νεαρές κοπέλες, η Παλλάδα και η Αθηνά, γυμνάζονταν με ασκήσεις αρκετά βίαιες και μια μέρα τσακώθηκαν κι η Παλλάδα ετοιμαζόταν να χτυπήσει την θεά, μα ο Δίας που φοβήθηκε μήπως πάθει τίποτα η δική του κόρη, έβαλε μπροστά της ως ασπίδα την αιγίδα, τρόμαξε η Παλλάδα απ’ τη φοβερή ασπίδα και η Αθηνά τη χτύπησε και την άφησε νεκρή. Βαθιά απελπισμένη η θεά, έφτιαξε ένα ξύλινο ομοίωμα της νεκρής Παλλάδας κι έβαλε στο στήθος του την τρομερή αιγίδα και το τοποθέτησε προς τιμή της δίπλα στ’ άγαλμα του Δία. Και προσθέτει ο Απολλόδωρος : «Όταν η Ηλέκτρα (η θυγατέρα του Άτλαντα που απ’ αυτήν ο Δίας απόκτησε τον Ιασίωνα και τον Δάρδανο), μετά την ερωτική τους συνομιλία με το Δία, κατέφυγε κοντά στο άγαλμα αυτό, το «Παλλάδιο», ξάφνου ετούτο γκρεμίστηκε μαζί της στο Ίλιο, όπου ο Ίλος έφτιαξε ειδικό ναό γι’ αυτό και απέδωσε θεϊκές τιμές».

Κατά άλλο μύθο, το «Παλλάδιο» το έδωσε ο Δίας στον Δάρδανο, το βασιλιά των Τρώων και η σωτηρία της πόλης θα εξαρτιόνταν στο μέλλον από τη διατήρησή του. Ο Δάρδανος το τοποθέτησε στο άδυτο του ναού (στο μέρος που απαγορεύονταν η είσοδος).  Και ένα δεύτερο Παλλάδιο τοποθετήθηκε στη σηκό του ιερού, όπου επιτρεπόταν η είσοδος και του λαού. Στην «Ιλιάδα» ζητάει ο Έκτορας από τη μητέρα του να πάει μαζί με τις καλύτερες γυναίκες της πόλης στο ναό και να παρακαλέσει την Τρωάδα Αθηνά: «Πάτε στης Αθηνάς το ναό, πάρτε μαζί σας αρώματα και βάλτε στα γόνατα της θεάς τον πολυτιμότερο, το μεγαλύτερο απ’ όσους υπάρχουν στο παλάτι πέπλο, εκείνον που σου αρέσει περισσότερο και δώσ’ της την υπόσχεση πως θα θυσιάσεις στο ναό της δώδεκα δαμάλες, αν θελήσει να λυπηθεί το Ίλιο, τις γυναίκες της Τροίας και τα παιδιά τους, αν δεχτεί ν’ απομακρύνει από τα ιερά τείχη μας το γιο του Τυδέα». Γιος του Τυδέα ήταν ο Διομήδης, ένας από εκείνους που ήθελαν να αρπάξουν το τρωικό Παλλάδιο, για να επιταχύνουν την πτώση της Τροίας. Από τους σχετικούς μύθους με το Παλλάδιο προκύπτει πως η Αθηνά ήταν προστάτιδα του Ίλιου, όπως ήταν και πολλών άλλων ελληνικών πόλεων.

ΑΘΗΝΑ ΚΑΙ ΔΙΑΣ
Η Αθηνά το αγαπημένο παιδί του Δία, που φανερώνει σε κάθε ευκαιρία τη βαθιά του αγάπη προς τη θυγατέρα του. Ωστόσο, ο Όμηρος αναφέρει πως η Αθηνά συνωμότησε με την Ήρα και τον Ποσειδώνα να δέσουν τον Δία, επειδή η κυριαρχία του είχε γίνει ανυπόφορη γι’ αυτούς. Όμως η διατάραξη της σχέσης της αυτής με τον πατέρα της δεν άφησαν ίχνη. Η Αθηνά στον πόλεμο κατά των Γιγάντων βοήθησε σθεναρά τον Δία, αυτή συμβούλεψε τον Ηρακλή να παρασύρει έξω από τα σύνορα της Παλλήνης τον Γίγαντα Αλκυονέα, επειδή, όταν ο γίγαντας αυτός πατούσε το έδαφος της γενέθλιάς του γης (της Παλλήνης), ήταν αθάνατος. Και πάλι η ίδια αυτή πήρε το δέρμα του Γίγαντα Πάλλαντα και το χρησιμοποίησε για προκάλυψη κατά τις μάχες. Αυτή πολέμησε κατά του Εγκέλαδου, που δεν κατάφερε να τον νικήσει παρά καταπλακώνοντάς τον κάτω από τη Σικελία. Το τελευταίο αυτό επεισόδιο, που ήταν πασίγνωστο κατά την αρχαιότητα, το αναπαράσταιναν κάθε χρόνο στον αφιερωματικό στη θεά πέπλο τους οι Αθηναίοι κατά τα «Παναθήναια».
ΠΛΥΝΤΗΡΙΑ & ΚΑΛΛΥΝΤΗΡΙΑ ΤΗΣ ΘΕΑΣ ΑΘΗΝΑΣ
Καλλυντήρια (τα) Αρχ.]. Αθηναϊκή εορτή προς τιμήν της Πολιάδος Αθηνάς. Η εορτή αυτή συνδέεται αναπόσπαστα μετά της συναφούς εορτής των Πλυντηρίων, αμφότερες δε είχαν ως σκοπό τον καθαρισμό του ιερού και του ξοάνου της θεάς.
Οι εορτές αυτές γίνονταν κατά τον μήνα Θαργηλιώνα, ήτοι τον Μάιο, μεγάλη όμως επικρατεί αοριστία περί του ποιά προηγείται της άλλης. Κατά τον λεξικογράφο Φώτιο, τα Καλλυντήρια τελούνταν την 19ην του μηνός, τα δε Πλυντήρια την 29ην. Αλλά η ετυμολογική έννοια των δύο λέξεων θέτει εν αμφιβάλω την τοιαύτη χρονική τάξη, διότι λογικό είναι να παραδεχθεί κανείς ότι πρώτον πλένεται κάτι και ύστερα καλλύνεται. Κατά της λογικής, εν τούτοις, αυτής ερμηνείας διαφόρων ερμηνευτών και μάλιστα των Schoeman και Petersen, αντεπεξέρχεται ο Mommsen ο οποίος, συμφωνώντας προς τον λεξικογράφο Φώτιο, εξηγεί, ότι τα μεν Καλλυντήρια ήσαν ή προπαρασκευαστική εορτή του καθαρισμού του ιερού της Πολιάδος Αθηνάς επί της Ακροπόλεως, και, ως τοιαύτη, προηγούνταν, τα δε Πλυντήρια ήσαν η τελετή του λουτρού του ξόανου της θεάς, και, ως τέτοια, είπετο.
Η διεξαγωγή των τελετών τούτων γίνονταν, κατά τους αρχαίους συγγραφείς και τις επιγραφές, ως εξής: Κατ’ αρχάς καθαρίζονταν και εξαγνίζονταν ο ναός της Πολιάδος Αθηνάς, ο επί της Ακροπόλεως. Κατά το χρονικό τούτο διάστημα, το Ιερόν απεμονούτο δια σχοινίων. Οι λειτουργοί του ναού, οι επιφορτισμένοι τότε τον καθαρισμό, ήσαν παρθένοι, ονομαζόμενοι λουτρίδες και πλυντρίδες, ως και πρόσωπο τι καλούμενο κατανίπτης, επιφορτισμένος ειδικώς να επιμελείται του αγάλματος της θεάς. Και η προπαρασκευαστική αυτή εργασία αποτελούσε την εορτή των Καλλυντηρίων. Έπειτα άρχιζε η μεγάλη ήμερα των Πλυντηρίων. Κατά ταύτη το κυριώτατο μέρος έπαιζαν οι λεγόμενες Πραξιεργίδες, όμιλος, δηλαδή, ιερειών, οι οποίες ήσαν τεταγμένες να ετοιμάζουν το άγαλμα προς λουτρό, γδύνοντας, πρώτα, αυτό των ενδυμάτων του και των κοσμημάτων και καλύπτοντάς το δια πέπλου, και έπειτα, μετά το λουτρό, στολίζοντας πάλι αυτό ως και πριν. Και τότε άρχιζε η πομπή, υπό την εποπτεία των νομοφυλάκων. Το άγαλμα της θεάς, ετοιμασμένο ως ανωτέρω, φέρονταν επισήμως προς την θάλασσα του Φαλήρου, βαπτίζονταν δε τότε εντός της θαλάσσης και παρέμενε εκεί όλη την ημέρα. Η ημέρα αυτή θεωρείτο στην Αθήνα ως αποφράς, διότι η πόλις στερούνταν, κατά το χρονικό τούτο διάστημα, της προστασίας της πολιούχου θεάς, και προς τούτο κατέπαυε πάσα εργασία, ήταν δε επιβεβλημένη και επίσημη αργία προς την εσπέρα, η συνοδεία επανέρχονταν στην Αθήνα, εν μέσω εφήβων, οι οποίοι κρατούσαν δάδες αναμμένες, και των Πραξιεργίδων. Και τότε το άγαλμα, καθαρισμένο δια του λουτρού, τίθετο και πάλι επισήμως στο ναό.
Και ταύτα μεν περί των Καλλυντηρίων και των Πλυντηρίων. Αλλά και η γένεση των εορτών τούτων δεν είναι λιγότερο αόριστος. Και ναι μεν η εορτή ήταν, πράγματι, προς τιμήν της πολιάδος Αθηνάς, αλλά, ταυτοχρόνως, και η Ἄγλαυρος, η κόρη του Κέκροπα, κατείχε, κατά πολλά κείμενα, σημαντική θέση στις εορτές  αυτές. Ο αυτός λεξικογράφος Φώτιος αναφέρει, ότι τα Καλλυντήρια προήλθαν εκ του ότι η Άγλαυρος ήταν η πρώτη ιέρεια της Αθηνάς, επιφορτισμένη να πλύνει και να στολίζει το άγαλμα της θεάς και ότι τα Πλυντήρια τελούνταν προς ανάμνηση του γεγονότος, καθ’ ο τα ενδύματα της θεάς έμειναν άπλυτα επί ένα έτος, μετά τον θάνατον του Αγλαύρου.
Ταύτα επαναλαμβάνει και ο Ησύχιος. Ταύτα επιβεβαιώνει και ο Ἁρποκρατίων, αναφέροντας την παράδοση, κατά την οποία η Άγλαυρος ταυτίζονταν με την Αθηνά. Οι μαρτυρίες, εν τούτοις, των συγγραφέων τούτων είναι προφανώς λανθασμένες, διότι η παράδοση αναφέρει ότι η Αθηνά αφαίρεσε διά βιαίου θανάτου την ζωή  της Αγλαύρου, διότι η Άγλαυρος είχε ανοίξει, παρά την απαγόρευση της θεάς, το κιβώτιο του Εριχθονίου. Και κατά λογική συνέπεια δεν είναι δυνατόν να ετιμάτο, κατά τις εορτές αυτές, και η Άγλαυρος. Ο Mommsen εξετάζοντας εμβριθέστερα τις αντιφάσεις αυτές, έτσι ερμηνεύει την αρχή των εορτών αυτών. Η Αθηνά αναχωρεί σε ταξίδι, εμπιστευόμενη στις Κεκροπίδες την φροντίδα της διατηρήσεως και του καθαρισμού του ιερού της, διότι αυτές ήσαν οι ιέρειες της λατρείας της. Και ιδού η πρώτη πράξη του δράματος, την οποίαν υπενθυμίζουν και συμβολίζουν τα Καλλυντήρια. Ταυτοχρόνως όμως εμπιστεύεται σε αυτές και τον Εριχθόνιο, απαγορεύσασα σε αυτές να ανοίξουν το κιβώτιο. Φαίνεται όμως ότι η απουσία της θεάς διήρκεσε πολλές ημέρας, και οι Κεκροπίδες παραβίασαν την ιερή διαταγή. Η Αθηνά, επανελθούσα, αντιλαμβάνεται την απείθεια των υπηρετριών της και τους επιβάλλει την τρομερά ποινή της θανατικής εκτελέσεως. Και ιδού η δευτέρα πράξη του δράματος, την οποίαν υπενθυμίζουν και συμβολίζουν τα Πλυντήρια δια του καθαρισμού του κατασπιλωθέντος ιερού και του λουτρού της θεάς στα κύματα της θαλάσσης. Και έτσι καλλίτερα εξηγείται και το ότι οι Αθηναίοι θεωρούσαν την ημέρα αυτήν, κατά την μαρτυρία των συγγραφέων, «ἐν ταῖς μάλιστα τῶν ἀποφράδων».
Πηγές: Εδώ και εδώ

εμείς από εδώ...

Σχετικό θέμα:Η Παναγιά Σουμελά και ο ιερός βράχος της Ακροπόλεως.Με τι ασχολείσθε..."Έλληνες".!!!!

"Άξιος-άξιος"...στο όρος Μελά...

Με ουρανομήκεις κραυγές..."άξιος-άξιος"... επευφήμησαν τον Βαρθολομαίο στην...Παναγιά Σουμελά τα πλήθη των πιστών ορθοδόξων χριστιανών που συγκεντρώθηκαν εκεί...

"Άξιος",βεβαίως,για τους ορθόδοξους χριστιανούς!Διότι ως πιστοί χριστιανοί,ακολουθούν πιστά τις εντολές των ροσοφόρων τους..."άξιος" γιατί ως ορθόδοξοι χριστιανοί επικροτούν την πρόταση του Μπαρτόλομιου,να γίνει η ΑΚΡΟΠΟΛΙΣ των Αθηνών...μνημείο...χριστιανικής ορθοδοξίας!!!

Εσείς τι είστε;
  «Τους ασεβείς και καταραμένους αυτούςΕλληνιστές, και με φωτιά και με ξίφος και με πνιγμό και με κάθε τρόπο θανατώστε τους. Μαστιγώστε , φυλακίστε, κόψτε τους τη γλώσσα, ύστερα το χέρι και αν επιμένουν, τότε στείλτε τους στο βυθό της θάλασσας. Είμαι χριστιανός, ως εκ τούτου δεν δύναμαι να είμαι Έλλην. Αν με ρωτήσει κανείς τι είμαι, απαντώ Χριστιανός είμαι.» (Πατριάρχης Γεννάδιος Σχολάριος)...


«Αδελφοί μου, έμαθα πως με την χάριν του Κυρίου μας Ιησού Χριστού και Θεού δεν είσθε Έλληνες,
δεν είσθε ασεβείς, αιρετικοί, άθεοι, αλλ' είσθε ορθόδοξοι χριστιανοί...
»
ΚΟΣΜΑΣ Ο ΑΙΤΩΛΟΣ...

Βαρθολομαίος:"Η εν Τριάδι Μονάς της Ζωής εφώτισε δια της αληθούς θεογνωσίας την Ελλάδα και απεσκυβάλισε τον δωδεκάθεον μύθον εις τον ασφοδελόν λειμώνα"


Η ΚΑΘΟΔΟΣ
ΤΩΝ ΡΩΜΙΟΜΥΡΙΩΝ

  
   Έρχονται από παντού, συρρέουν κατά χιλιάδες, συνωστίζονται μπουλούκια μέσα κι έξω, καταφθάνουν με κάθε μεταφορικό μέσο απ΄ όλο τον πλανήτη, μ΄ αεροπλάνα (τσάρτερ και κρατικά) και βαπόρια -που λέει και το λαϊκό ρωμαίικο άσμα- με αμάξια, δίκυκλα, γαϊδούρια και ότι άλλο... Όχι, δεν πρόκειται για τις στρατιές του Ξέρξη, ούτε για την νέα κάθοδο των Μυρίων, αλλά για την «Κάθοδο των Ρωμιομυρίων», ειδικότερα την «Κάθοδο των Ποντίων». Το νέο κύμα ορθόδοξου θρησκευτικού τουρισμού, που σαρώνει αυτές τις «άγ-ρ-ιες» μέρες την Τουρκία, δημιουργεί ένα νέο προσκυνηματικό τουριστικό προορισμό, την εκκλησία τής Παναγίας Σουμελά. Εκτός των Ποντίων, Ρώσοι, Βούλγαροι και όλοι οι επί γης όρτοντοξ, θα παρεβρεθούν στο μεγάλο πάρτυ τής Ρωμιοσύνης.

 









Ο θρησκευτικός τουρισμός,
που ανθεί στη Ρωμιοσύνη,
αποτελεί μιά βαρειά
εμπορική βιομηχανία θαυμάτων
και παραφροσύνης.

     Τα ξενοδοχεία και τα λοιπά καταλύματα έχουν γεμίσει από ορδές πιστών, τόσο στην Τραπεζούντα, όσο και στις γειτονικές πόλεις Σαμψούντα και Ορντού. Οι αρχές τα έχουν χαμένα, οι ντόπιοι πιστοί (τού άλλου μαγαζιού, τού μουσουλμανικού) ανοίγουν τα σπίτια τους, για να υποδεχθούν τους νέους πελάτες, που θα προσκυνήσουν την κοίμηση τής Θεοτόκου (αναμένεται να ξυπνήσει κάποια στιγμή). Μάλιστα ο δήμαρχος τής πόλης Μάτσκα, Ερτουγλούλ Γκενς, παρότρυνε τους δημότες του «να ανοίξουν τα σπίτια τους και να φιλοξενήσουν τους προσκυνητές», που θα σπεύσουν να συμμετάσχουν στο μεγάλο πάρτυ γεμίζοντας με χιλιάδες ευρώ τις τσέπες τους. Κορόϊδα είναι να μην τ΄ ανοίξουν; Το ίδιο βράδυ, ο δήμαρχος θα παραχωρήσει επίσημο δείπνο «Ιφτάρ Σοφρασί», (κοινώς θα φάνε τον αγκλέορα) στις τοπικές αρχές και στους υψηλούς επισκέπτες, (δηλαδή, στους πιο πλούσιους και πιο χοντρούς απ΄ τους χριστιανούς καλεσμένους), στο οποίο έχουν κληθεί και μέλη ρωμαίικων ποντιακών σωματείων.

     Στην λειτουργία θα συμετάσχει το βαρύ πυροβολικό τής Ορθοδοξίας, η αυτού μεγαλειότης οικουμενικός πατριάρχης κ.κ.κ.κ. Βαρθολομαίος, καθώς και ο ποντιακής καταγωγής μητροπολίτης Δράμας, Παύλος, πρώην ηγούμενος (δηλαδή προηγούμενος) τής μονής τής Παναγίας Σουμελά τού Βερμίου, ο οποίος θα ταξιδέψει σήμερα το βράδυ μαζί με άλλους προσκυνητές, δημάρχους ποντιακής καταγωγής, μέλη ποντιακών σωματείων κ.λπ., με απευθείας πτήση από τη Θεσσαλονίκη για την Τραπεζούντα. Με έξοδα τού κράτους φυσικά, δικά σου και δικά μου. Στο συλλείτουργο θα συμμετάσχει επίσης και ο εκπρόσωπος τού Πατριαρχείου τής Μόσχας, επίσκοπος Τύχων (πού τέτοια τύχη). Την πατριαρχική κουστωδεία θα πλαισιώνουν επίσης δύο ιερείς και δύο διάκονοι (μάλλον θα βαστάνε τα μπόσικα). Στην τελετή θα παραστούν και αρκετοί ιερωμένοι τής Εκκλησίας τής Ρωμιοσύνης μεταξύ αυτών και ο μητροπολίτης Μεσσηνίας (για να μην ξεχνιόμαστε ποιος θέλει να κάνει κουμάντο).








Όπου γάμος και χαρά,
η... Βασίλω πρώτη.
 

    Το μοναστήρι της Παναγιάς των Ποντίων ιδρύθηκε στα τέλη τού 4ου αι. (380-386 μ.Χ.) στο όρος Μελά τής Τραπεζούντας, πιθανότατα πάνω σε αρχαία ελληνικά ευρήματα, (όπως ορίζει η χριστιανική βαρβαρότητα) από τους Αθηναίους μοναχούς Βαρνάβα και Σωφρόνιο -κατά κόσμον Βασίλειο και Σωτήρχο (αφού πιθανώς προηγουμένως σκόρπισαν ο,τιδήποτε αρχαίο). Από τότε έγινε γνωστή ως Παναγία Σουμελά (εις τού Μελά, Σου-Μελά). Σύμφωνα με τη θρησκευτική παράδοση (με τα ψέματα δηλαδή), η ιστορική εικόνα τής Παναγίας των Ποντίων φιλοτεχνήθηκε από τον ίδιο τον ευαγγελιστή Λουκά (λες κι άλλη δουλειά δεν είχε να κάνει ο ευαγγελιστής). Έγινε τους πρώτους αιώνες γνωστή ως Παναγία η «Αθηνιώτισσα» και μεταφέρθηκε δήθεν από χερουβείμ στο ποντιακό μοναστήρι. Αχ αυτές τις χοντράδες, αυτά τα ψέματα καλέ μου, πως να τα φάει έτσι αμάσητα κανείς, αν δεν είναι χριστιανός;

*     *     *

    Κουράγιο Ρωμιοσύνη μου, συνέχισε ακάθεκτη να κουβαλάς στην καμπούρα σου το σταυρό σου και την αθλιότητά σου, που απ΄ τα σπλάχνα σου γέννησες. Άιντε και στο άνοιγμα τής Χάλκης και τής Αγιασοφιάς...


Κωνσταντίνος Παραβάτης


     14.8.2010
Πηγή...

Η αέναη προδοσία...

[...Μόνον Κράτη που δύνανται να εξασφαλίσουν ασφάλεια ναυσιπλοΐας, Έρευνα - Διάσωση και επαρκή επιτήρηση μπορούν να αποβλέπουν σε αποδοχή εκ μέρους τής Διεθνούς Κοινότητος τής ΑΟΖ που θα καθορίσουν...]
Αυτό σημειώστε το καλά!

Νέα προδοσία «μυρίζει στον αέρα»...  

Παρασκευή, 25 Δεκέμβριος 2009 11:01

271209-diki-exΠληροφορία πρώτηΠληροφορηθήκαμε ότι, προσφάτως, η ολομέλεια τού Αρείου Πάγου σε διάσκεψη - κεκλεισμένων των θυρών - έκανε δεκτή την εισήγηση τού αντεισαγγελέως τού Ανωτάτου Δικαστηρίου κ. Αθανασίου Κονταξή, ο οποίος έχει υποστηρίξει ότι εσφαλμένως παρεπέμφθη από το Ποινικό Τμήμα στην Ολομέλεια, λόγω τής διαφοράς μιας ψήφου, το ζήτημα τής επαναλήψεως τής «Δίκης των Έξ» που έγινε το 1922, μετά την Μικρασιατική Καταστροφή. Κατά συνέπειαν, αναβιώνει η απόφαση τού Ποινικού Τμήματος και η «Δίκη των Έξ» θα επαναληφθεί, ενώ αναμένεται να οριστεί και η ημερομηνία τής διεξαγωγής της.
Ειδικότερα, η υπόθεση τής «Δίκης των Έξ» απησχόλησε την Ολομέλεια τού ΑΠ μετά από παραπομπή από το Ποινικό Τμήμα, καθώς οι Αρειοπαγίτες τού εν λόγω Τμήματος, αποφάσισαν επί τού θέματος με διαφορά μιας ψήφου (3-2). Δηλαδή, η πλειοψηφία τάχθηκε υπέρ τής επαναλήψεως τής δίκης, καθώς έχουν αποκαλυφθεί νέα άγνωστα γεγονότα, σύμφωνα με τα οποία οι έξι ήταν αθώοι, ενώ η μειοψηφία πρότεινε να απορριφθεί η αίτηση επανάληψης τής δίκης, υποστηρίζοντας ότι τα στοιχεία που προσκομίστηκαν δεν θεμελιώνουν την βασιμότητα τής επαναλήψεως τής «Δίκης των Έξ».
Η Ολομέλεια έκρινε ότι εσφαλμένα παραπέμφθηκε το ζήτημα στην Ολομέλεια λόγω τής διαφοράς μιας ψήφου, καθώς αυτό ισχύει μόνο στις περιπτώσεις των αναιρέσεων και όχι για τις αιτήσεις επαναλήψεως των δικών.
Στον Άρειο Πάγο, αίτηση επαναλήψεως τής δίκης υπέβαλε στις 20.1.2008 ο Μιχάλης Πρωτοπαδάκης - εγγονός τού Πέτρου Πρωτοπαδάκη - υποστηρίζοντας ότι, υπάρχουν νέα γεγονότα και νέες αποδείξεις που καθιστούν πρόδηλη την πλάνη περί των πραγμάτων κατά την διεξαγωγή τής δίκης το 1922. Υπενθυμίζεται ότι το 1922 μετά την Μικρασιατική Καταστροφή εκδηλώθηκε στρατιωτικό κίνημα υπό τους Συνταγματάρχες Πλαστήρα και Γονατά και τον Αντιπλοίαρχο Φωκά, που προκάλεσε την παραίτηση τής κυβερνήσεως Τριανταφυλλάκου και τού Βασιλέως Κωνσταντίνου (14 Σεπτεμβρίου 1922) υπέρ τού υιού του Γεωργίου Β'. Στη συνέχεια, στην Αθήνα, συγκροτήθηκε Επαναστατική Επιτροπή, η οποία έκανε εκτεταμένες συλλήψεις αντιβενιζελικών πολιτικών. Μία διαδήλωση 100.000 ανθρώπων στην Πλατεία Συντάγματος στις 9 Οκτωβρίου ζητά την εκτέλεση των υπευθύνων τής τραγωδίας.
Οι Πάγκαλος, Οθωναίος, Χατζηκυριάκος αλλά και ο Αλέξανδρος Παπαναστασίου, απαιτούν εκτελέσεις. Οι Πλαστήρας, Δαγκλής, Γονατάς θέλουν κανονική δίκη. Οι δύο πλευρές συμβιβάστηκαν και αποφασίστηκε η ίδρυση Εκτάκτου Στρατοδικείου.
Επικεφαλής τής ανακριτικής επιτροπής, ανέλαβε ο Υποστράτηγος Θεόδωρος Πάγκαλος. Στο πόρισμα τής Επιτροπής (24 Οκτωβρίου), παραπέμφθηκαν να δικαστούν στο Έκτακτο Στρατοδικείο με την κατηγορία τής εσχάτης προδοσίας οκτώ πρόσωπα που έπαιξαν πρωταγωνιστικό ρόλο την περίοδο 1920-1922 και είναι οι:
Δημήτριος Γούναρης, 59 ετών,
πρώην Πρωθυπουργός,
Πέτρος Πρωτοπαπαδάκης, 68 ετών,
πρώην Πρωθυπουργός,
Νικόλαος Στράτος, 50 ετών,
πρώην Πρωθυπουργός,
Νικόλαος Θεοτόκης, 44 ετών,
Υπουργός Στρατιωτικών στην Κυβέρνηση Πρωτοπαπαδάκη,
Γεώργιος Μπαλτατζής, 56 ετών,
Υπουργός Εξωτερικών στις Κυβερνήσεις Γούναρη, Πρωτοπαπαδάκη,
Ξενοφών Στρατηγός, 53 ετών,
Υποστράτηγος, ε.α., Υπουργός Συγκοινωνιών στην Κυβέρνηση Γούναρη,
Μιχαήλ Γούδας, 54 ετών,
Υποναύαρχος ε.α., Υπουργός Εσωτερικών στην Κυβέρνηση Γούναρη,
Γεώργιος Χατζηανέστης, 59 ετών,
Αντιστράτηγος, Αρχιστράτηγος Μικράς Ασίας και Θράκης. Η δίκη διεξήχθη από 31 Οκτωβρίου έως 15 Νοεμβρίου 1922 στην Παλαιά Βουλή. Το Στρατοδικείο κηρύσσει παμψηφεί ενόχους τους μεν Γεώργιο Χατζηανέστη, Δημήτριο Γούναρη, Νικόλαο Στράτο, Πέτρο Πρωτοπαπαδάκη, Γεώργιο Μπαλτατζή και Νικόλαο Θεοτόκη και τους επιβάλλει την ποινή τού θανάτου, ενώ στους Μιχαήλ Γούδα και Ξενοφώντα Στρατηγό την ποινή των ισοβίων δεσμών. Διατάσσει την στρατιωτική καθαίρεση τού Γεωργίου Χατζηανέστη Αρχιστράτηγου, Ξενοφώντος Στρατηγού Υποστράτηγου και Μιχαήλ Γούδα Υποναυάρχου, ενώ επέβαλε και χρηματικές ποινές.
Αμέσως μετά, ο επαναστατικός επίτροπος Νεόκοσμος Γρηγοριάδης μεταβαίνει στις φυλακές Αβέρωφ, όπου εκρατούντο οι έξι , τους ανακοινώνει την καταδικαστική απόφαση και τους πληροφορεί ότι, η εκτέλεσή τους εγίνετο εντός δύο ωρών. Δύο φορτηγά τους παραλαμβάνουν και τους μεταφέρουν στο Γουδί, όπου και εκτελούνται.

Πληροφορία δευτέραΣυμφώνως προς το άρθρο 55 τής συμβάσεως των Ηνωμένων Εθνών για το Δίκαιον τής Θαλάσσης, στις Αποκλειστικές Οικονομικές Ζώνες (ΑΟΖ) των Κρατών, ΔΕΝ ισχύουν ΟΥΤΕ η αντίληψη κυριαρχίας που διέπει τα χωρικά ύδατα, ΟΥΤΕ η ελεύθερη διακίνηση που ισχύει για τις ανοιχτές θάλασσες.
Δυστυχώς, τα πράγματα είναι πιο πολύπλοκα: Μόνον Κράτη που δύνανται να εξασφαλίσουν ασφάλεια ναυσιπλοΐας, Έρευνα - Διάσωση και επαρκή επιτήρηση μπορούν να αποβλέπουν σε αποδοχή εκ μέρους τής Διεθνούς Κοινότητος τής ΑΟΖ που θα καθορίσουν !!!
Έτσι εξηγούνται όλα πλέον...
Θυμάστε που στις 15 Νοεμβρίου 2009 (αρ. φ. 330) ρωτούσαμε γιατί από τις 22 Σεπτεμβρίου 2009 έπαψε να επιχειρεί στο Αιγαίο Πέλαγος η 353 Μοίρα του Πολεμικού Ναυτικού μας;
Θυμάστε που στις 22 Νοεμβρίου 2009 (αρ. φ. 331) ρωτούσαμε ποιούς ενοχλούσε το όνομα «Αιγεύς» τής 331 Μοίρας των Mirage 2000-5 Mk2 (114 ΠΜ - Τανάγρα); Μάλιστα, το ίδιο ακριβώς ερώτημα, το απευθύναμε και στο προηγούμενο άρθρο μας (αρ. 335) την Κυριακή 20 Δεκεμβρίου 2009, όπου εξηγούσαμε ότι, η Μοίρα 331 «Θησεύς» (πρώην «Αιγεύς» - γιατί;;;) είναι η σπουδαιότερη μονάδα τής Πολεμικής Αεροπορίας!
Θυμάστε που - πάλι στις 22 Νοεμβρίου 2009 - ρωτούσαμε γιατί άλλαξε το έμβλημα τής 384 Μοίρας Έρευνας - Διάσωσης, καθώς επίσης και το όνομά της από «Αιγίοχος» σε... "Puma";
Θυμάστε που στις 29 Νοεμβρίου 2009 (αρ. φ. 332) καταγγείλαμε ότι η ΑΣΔΕΝ αφήνεται στην τύχη της και τα αερόστρωμνα Πλοία Ταχείας Μεταφοράς στρατευμάτων τύπου "Zubr" του Πολεμικού Ναυτικού ΔΕΝ επιχειρούν;
Θυμάστε που στις 13 Δεκεμβρίου 2009 (αρ. φ. 334) σας είπαμε ότι έρχονται στο Αιγαίο Πέλαγος τα πλωτά γεωτρύπανα των εφοπλιστών Γιώργου Οικονόμου και Θεοδώρου Αγγελοπούλου από την Νότιο Κορέα σε 1-2 χρόνια;
Ε, τοποθετήστε όλες αυτές τις πληροφορίες σε μία τάξη και θα εξαγάγετε το αληθές συμπέρασμα: Η Ελλάς, ΔΕΝ ασκεί πλέον επαρκή επιτήρηση στην ΑΟΖ της (353 ΜΝΑΣ). Στην Έρευνα και Διάσωση, ΔΕΝ παραλαμβάνει 17 άκρως απαραίτητα ελικόπτερα. Έξι μάλιστα τού Λιμενικού Σώματος και δύο τού Πυροσβεστικού Σώματος, τα έχει καθηλωμένα στο έδαφος. Η 384 Μοίρα, λέγεται... "Puma" και όχι «Αιγίοχος». Η 331, από «Αιγεύς» μετονομάσθηκε σε «Θησεύς» (το προηγούμενο όνομα του ΣΜΕΤ τής 114 δηλαδή, το νυν «Ανταίος»). Την τελευταία δεκαετία, είχαμε σοβαρότατα ναυάγια στο Αιγαίο Πέλαγος («Σάμινα» - Πάρος, "Sea Diamond" - Θήρα). Άρα, «δεν μπορούμε» - ΔΗΘΕΝ - να εξασφαλίσουμε ως χώρα ασφάλεια ναυσιπλοΐας. Άρα, δεν μπορούμε να καθορίσουμε ΑΟΖ!!! Άρα, αυτό θα το πράξει η Τουρκία, που διαθέτει τα απαραίτητα μέσα!!! Σατανικό, ε;
Θα ΑΘΩΩΣΟΥΝ μετά από 87 ολόκληρα έτη και τους Πρωτοπαπαδάκη - Γούναρη - Χατζηανέστη για την Μικρασιατική Καταστροφή και «ούτε γάτα, ούτε ζημιά». Έτσι, θα... «αθωωθούν» στα μάτια τής Κοινής Γνώμης και οι νυν υπεύθυνοι τής επικειμένης νέας Εθνικής Καταστροφής μας! Τα έχουν προετοιμάσει όλα...
Νικόλαος Μακρής

Πηγή...

Σχετικά θέματα... ΑΟΖ

Τάματα,Μνημεία,Εορτές και αφιερώματα των Ελλήνων,στον Μαραθώνα,στις Πλαταιές και στις Θερμοπύλες.Υπενθύμισις.

Αναδημοσίευσις...επί τη επετείω της προ 2.500 ενιαυτών(ετών) εν ΜΑΡΑΘΩΝΙ ΜΑΧΗΣ.


Τα τάματα των Ελλήνων προς τους θεούς της Ελλάδος...για να συνδράμουν στη νίκη,κατά των εισβολέων Περσών με βασιλέα των τον Δαρείον(παρασυρθέντος και προτραπέντος υπό των παρεισάκτων "προφητών",των οποίων τα σχετικά είναι καταγεγραμμένα εν τη βίβλω των και μη επιδεχόμενα αμφισβητήσεως) το 490 προ χ.χ. και τα αφιερώματα και κατ' έτος τελούμεναι Εορταί προς Τιμήν και Μνήμην αιώνιον...
[Το έργον ήτο τωόντι μέγα' η πατρίς ημών επέ
πρωτο να ίδη πολλάς έτι ενδόξους ημέρας,αλλ' ίσως ουδεμία δύναται ν'αντιπαραβληθή προς ταύτην την εν Μαραθώνι μάχην,καθ' ήν οι Έλληνες πρώτην φοράν νικήσαντες εκ του συστάδην τους Πέρσας,τοσούτω μάλλον ενεθαρρύνθησαν εις τους μετέπειτα αγώνας όσω μία μόνη πόλις είχεν αρκέσει ίνα κατισχύση της πολυαρίθμου εκείνης στρατιάς.Και αν σήμερον,μετά παρέλευσιν δισχιλίων και επέκεινα ετών,μετά θλίψεως μεν αναλογιζόμεθα οίου κλέους ήθελε στερηθή το ελληνικόν όνομα,οίαν ζημίαν ήθελε πάθει η ανθρωπότης,εάν αι Αθήναι,ηττηθείσαι και υποταχθείσαι εις τους Πέρσας,απεστερούντο του μέλλοντος εκείνου,καθ' ό τοσαύτα εμεγαλούργησαν εις άπαντας τους κλάδους της ανθρωπίνης αρετής,γνώσεως και τέχνης,μετ' αγαλιάσεως δε ασπαζόμεθα την μνήμην του κατορθώματος δι' ού ο κόσμος απηλλάγη τοιαύτης συμφοράς,ειμπορούμεν να φαντασθώμεν οποία άρά γε υπήρξε τότε η των Αθηναίων ευφροσύνη.Την ευφροσύνην ταύτην επεδείξατο προ πάντων δια της προς τους θεούς ευγνωμοσύνης.Ο Μιλτιάδης είχε τάξει εις Άρτεμιν την αγροτέραν τοσαύτας αίγας όσοι ήθελον πέσει εχθροί.Η εκτέλεσις της ευχής ταύτης ετροπολογήθη μεν ήδη κατά τι δια ψηφίσματος της Εκκλησίας του δήμου,προσενεγκόντος εις την θεάν κατά την ημέραν της εορτής αυτής θυσίαν αιγών 500,απεφασίσθη δε ότι η αυτή θυσία θέλει επαναλαμβάνεται κατ' έτος την εορτήν ταύτην,εις αιώνιον μνημόσυνον της εν Μαραθώνι νίκης.Αλλά και ο θεός Πάν,ο έφορος των ποιμένων,των ποιμνίων και των εις βοσκήν χρησίμων πεδίων,
"ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΕΘΝΟΥΣ",Κων.Παπαρρηγόπουλος,βιβλίον τρίτον,εκδόσεις ΓΑΛΑΞΙΑ-ΕΡΜΕΙΑΣ.

Δέκα χρόνια μετά...τα εν Θερμοπύλαις ανεγερθέντα Μνημεία...υπέρ των ΠΕΣΟΝΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ,αμυνομένων της εισβολής έξι περίπου εκατομμυρίων Ασιατών,του Ξέρξου βασιλέως των(παρασυρθέντος και αυτού υπό του παρεισάκτου εις τα παλάτια του εβραίου Μαρδοχαίου,εξαδέλφου της ΕΣΘΗΡ,την οποία δολίως είχε "σπρώξει" και καταστήσει σύζυγο του Ξέρξου.Τα σχετικά στο βιβλίο "ΕΣΘΗΡ" της..."θεοπνεύστου" βίβλου.)


"ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΕΘΝΟΥΣ",Κων.Παπαρρηγόπουλος,βιβλίον τρίτον,εκδόσεις ΓΑΛΑΞΙΑ-ΕΡΜΕΙΑΣ.

Και εκατό χρόνια μετά την χ.χ.(χριστιανική...χρονολόγηση)!
[...Οι θεσμοί ούτοι υφίσταντο όχι μόνον εις τας λεγομένας ελευθέρας πολιτείας και χώρας,αλλά εν μέρει και εις αυτά τα τμήματα της Ελλάδος τα οποία υπό το όνομα Αχαία,συνεκρότουν την ρωμαϊκήν επαρχίαν.Ακόμη το αμφικτυονικόν συνέδριον ήτο επιτετραμμένον την προστασίαν του εν Δελφοίς ιερού' ακόμη συνήρχοντο τα συνέδρια των Βοιωτών,των Φωκέων των Αχαιών' ακόμη συνέρρεεν άπασα η Ελλάς εις τα Ολύμπια,εις τα Νέμεα,εις τα Ίσθμια,εις τα Πύθια και ο ελάϊνος των αγώνων στέφανος ελογίζετο ως η υπερτάτη των τιμών ής ηδύνατο να αξιωθή άνθρωπος επί γης' ακόμη επανηγυρίζοντο αι κατά Περσών νίκαι δια θυσιών τελουμένων εν Μαραθώνι και εν Πλαταιαίς,δια λόγων εκφονουμένων εις τα πεδία της μάχης,δι' αγώνων διεξαγομένων περί τους τάφους του Λεωνίδου και του Παυσανίου.Ακόμη ετίμων οι Μεσσήνιοι την μνήμην του ήρωος αυτών Αριστομένους,και οι Σικυώνιοι την μνήμην του ιδρυτού της αχαϊκής συμπολιτείας Αράτου.]
"ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΕΘΝΟΥΣ",Κων.Παπαρρηγόπουλος,βιβλίον όγδοον,(χριστιανικός Ελληνισμός),κεφ.Α',σελ.52,εκδόσεις ΓΑΛΑΞΙΑ-ΕΡΜΕΙΑΣ.

Αυτά τότε...σήμερα;