06 Αυγούστου 2010

Ελήληθεν ο καινούργιος Μεσσίας


Σιβηρία:

Στην μέχρι προ τινός ζωή του ο Sergei Torop ήταν ένας απλός αστυνομικός. Τώρα (από το 1990) είναι λέει ο καινούργιος Ιησούς Χριστός και το περασμένο Σαββατοκύριακο μαζί με μερικές χιλιάδες πιστούς (στην πόλη Taiga-Σιβηρία υπάρχει και λόφος όπου συνευρίσκεται με τους μαθητές του) γιόρτασαν την Πίστη στην πόλη Petropavlovka.

Η Ρωσία ζητά για ναύσταθμο τη Σύρο δίνοντάς μας τα λεφτά για να πετάξουμε με τις κλωτσιές το ΔΝΤ...Εμείς τι κάνουμε;

Πηγή...

Η Ρωσία στηρίζει την Ελλάδα.Μούγκα από τα ΜΜΕ.

ΑΝΤΑΛΛΑΓΗ «ΚΛΗΡΙΝΓΚ» ΡΩΣΙΚΟΥ ΑΜΥΝΤΙΚΟΥ ΥΛΙΚΟΥ ΜΕ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΓΕΩΡΓΙΚΑ ΠΡΟΙΟΝΤΑ.Τι γίνεται ρε ΠΑΣΟΚαθίκια;Προχωράει το θέμα ή θα έρθουμε με τα...δρεπάνια;

Ο Παπανδρέου προσέτρεξε στο ΔΝΤ, επειδή οι Ρώσοι ετοίμαζαν πακέτο βοήθειας 50 δις;

Τρέμουν την αρκούδα...

ΑΓΑΠΑ ΤΟΝ ΠΛΗΣΙΟΝ ΣΟΥ ΚΑΙ ΑΤΟΜΙΚΕΣ ΒΟΜΒΕΣ...


Αναδημοσίευση...
Αφιέρωμα
Η ρίψη ατομικής βόμβας στη Χιροσίμα και το Ναγκασάκι αποτελεί ένα από τα μεγαλύτερα εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας που με τον τρόμο που προκάλεσε αναδείχτηκε σύμβολο υπέρ της παγκόσμιας ειρήνης και του πυρηνικού αφοπλισμού. Οδήγησε στο τέλος του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου με την παράδοση της Ιαπωνίας λίγες μέρες αργότερα.
Ο βομβαρδισμός της Χιροσίμα από τις ΗΠΑ έλαβε χώρα λίγο πριν τη λήξη του Β' Παγκοσμίου πολέμου, στις 6 Αυγούστου 1945 και ήταν η πρώτη πολεμική πυρηνική επίθεση της Ιστορίας. Η βόμβα ήταν τύπου ουρανίου 235, η οποία είχε λάβει το προσωνύμιο "Little Boy" (αγοράκι)
Ήδη από τον Αύγουστο του 1944 είχε οργανωθεί μια επίλεκτη αεροπορική μονάδα με βομβαρδιστικά Β-29, ειδικά διαμορφωμένα για να ρίξουν τη βόμβα. Διοικητής της ορκίστηκε ο σμήναρχος Πωλ Τίμπετς κι η εκπαίδευση περιλάμβανε ειδικές τεχνικές πτήσης για το μεγάλο βάρος και την τεράστια εκρηκτική ισχύ της ατομικής βόμβας. Οι περισσότεροι αεροπόροι δε γνώριζαν για ποιο λόγο εκπαιδεύονταν.
Στις 6 Αυγούστου 1945 τα τρία Β-29 πλησίαζαν τις ακτές της Ιαπωνίας. Η πυκνή νέφωση ανάγκασε το σμήναρχο Τίμπετς ν’ αναζητήσει κάποια κενά στα σύννεφα στην περιοχή της Χιροσίμα. Στη γη οι άνθρωποι που είχαν ήδη ξυπνήσει βρίσκονταν στις δουλειές τους. Η 6η Αυγούστου έμοιαζε να’ναι μια μέρα ίδια με τις άλλες ίσως λίγο πιο ηλιόλουστη απ’ ο,τι συνήθως. Κανείς δεν έδωσε σημασία στον αδύναμο βόμβο που έκαναν πετώντας τα τρία βομβαρδιστικά. Στις 8. 15’ το πρωί η ατομική βόμβα εξερράγη 580 μέτρα πάνω από το κέντρο της Χιροσίμα με εκρηκτική δύναμη που πλησίαζε τους 20 χιλιάδες τόνους ΤΝΤ. Όταν το βομβαρδιστικό πλησίασε ως την άκρη της πόλης για να εκτιμήσει τις ζημιές, o δεύτερος πιλότος Ρόμπερτ Λούις αναφώνησε: “Θεέ μου, τι είναι αυτό που κάναμε!”
Ήταν όμως αργά για τη Χιροσίμα και τους κατοίκους της. Σε μια στιγμή η βόμβα σκότωσε τουλάχιστον εκατόν πενήντα χιλιάδες ανθρώπους. Σκόνη και στάχτη απλώθηκε σ’όλη την έκταση όπου άλλοτε βρισκόταν η πόλη της Χιροσίμα. Το απόγευμα της ίδιας μέρας, καταφθάνει ο καθηγητής Νισίνα και ο επιφανής ραδιολόγος Οχάσι. Επισκέπτονται όσους έχουν επιζήσει και νεκροτομούν τα πτώματα, συναντώντας και στις δυο περιπτώσεις αυθεντικές οργανικές και κυτταρικές αλλοιώσεις. Τα εγκαύματα είναι ενός ιδιαίτερου είδους, το ίδιο και οι βλάβες στο μυελό των οστών και στους λεμφαδένες. Οι μαρτυρίες όσων επέζησαν από την καταστροφή αποδίδουν τη φρικιαστική εικόνα του θανάτου που εξαφάνισε τη Χιροσίμα. Η Στόμου Καγιάμα, 49 χρονών νοικοκυρά: “. . . Ξαφνικά ένιωσα μια ριπή ανυπόφορης ζέστης που ερχόταν από το κέντρο. Βγήκα αμέσως έξω περισσότερο απορημένη παρά τρομοκρατημένη και αντίκρισα κάτι το απίστευτο, άντρες και γυναίκες κατάμαυρους, καψαλισμένους, μισόγυμνους, χωρίς μαλλιά. Έβλεπες πρόσωπα να λιώνουν σαν κερί. Κι ούτε μπορούσαμε να βοηθήσουμε τους δυστυχισμένους ν’ ανέβουν στα κάρα, γιατί ήταν χωρίς δέρμα. Μόνο που τους αγγίζαμε, ούρλιαζαν σαν τρελοί.” Ο Τακεχίντε Γιοκόο, φοιτητής: "Ήμουν στο κρεβάτι βυθισμένος σ’ ένα χαυνωτικό μισούπνι. Ξαφνικά απόκτησα συνείδηση του τι γινόταν γύρω μου και είδα με κατάπληξη ότι το δωμάτιο μου ήταν πλημμυρισμένο με φως. Αλλά το σπίτι γκρεμίστηκε σχεδόν αμέσως κι ένιωσα πως λουζόμουν στο αίμα. Έτσι Θαμμένος σκέφτηκα τους συντρόφους μου στο Πανεπιστήμιο και τους φίλους μου. Δεν ήξερα τι είχε συμβεί αλλά διαισθανόμουν ότι γύρω μου όλα είχαν πεθάνει. Με ξέθαψαν κατά τις 4 το απόγευμα. Μόλις βρέθηκα σε ανοιχτό χώρο, έμεινα εμβρόντητος από το Θέαμα μιας απέραντης φωτιάς που στριφογύριζε σαν ερπετό σφυρίζοντας τρομακτικά. Σκέφτηκα ότι κοντά στη Χιροσίμα θα έπρεπε να είχε πέσει ένας γιγαντιαίος μετεωρίτης. Όλα ήταν φωτιά, μόνο φωτιά και οι άνθρωποι καίγονταν σαν σπίρτα. Οι ανθρώπινες αυτές λαμπάδες τρέχανε ουρλιάζοντας κι έτρεξα κι εγώ προς ένα δάσος μπαμπού. Τα πτώματα ήταν σκόρπια παντού, κοντά μου τρέκλιζαν ετοιμοθάνατοι σαν μούμιες δίχως μάτια. Το βράδυ αντάμωσα φίλους που με πήγανε σ’ ένα σπίτι έξω από την πόλη, απείραχτο. Κανένας δεν κατόρθωνε να δώσει μιαν εξήγηση για την αιτία της καταστροφής, αλλά ήταν φανερό ότι η Χιροσίμα είχε πάψει να υπάρχει. Στα προάστια, άνθρωποι βάδιζαν ψηλαφητά άλλα σε κάθε βήμα κάποιος έπεφτε στο χώμα νεκρός. Μαζί με τους φίλους μου αρχίσαμε να σωριάζουμε πτώματα και να τα καιμε πάνω σε αυτοσχέδιες πυρές. ‘Ηταν το μόνο που μπορούσαμε να κάνουμε. Ανάμεσα στα ερείπια του Πανεπιστημίου δε βρήκα, την άλλη μέρα, παρά μόνο κράνη στρατιωτών γεμάτα στάχτες και κομμάτια κόκαλα. “
Υπάρχει όμως κάτι που περισσότερο απ’ όλα αφήνει κατάπληκτους τους πρώτους επισκέπτες της νεκρής πολιτείας. Η εντύπωση του παμπάλαιου. Η Χιροσίμα μοιάζει με πόλη πετρωμένη, απολιθωμένη. Η βόμβα προκάλεσε μια ακαριαία φθορά, μια διαδικασία γεράσματος από την οποία δεν ξέφυγε τίποτα και κανένας. Βρέθηκε ένας κινητήρας αυτοκινήτου λιωμένος μαζί με τα κόκαλα του οδηγού που ταίριαζαν με τα ιζηματογενή στρώματα της τριτογενούς περιόδου. Άμορφοι σωροί από λιωμένες μποτίλιες, πέτρες, πλάκες, κολόνες, διαλυμένα όλα στη μοριακή τους δομή. Οπτασίες που οπτικοποιούν την ιδέα που έχουν οι άνθρωποι για την κόλαση. Μια διμοιρία στρατιωτών στημένοι σε στάση προσοχής άψογοι μέσα στις στολές τους από τη μέση και πάνω. Ένα παιδί δεκατεσσάρων χρονών σχεδόν άθικτο μ’ ένα γάντι στο χέρι. Δεν είναι γάντι, αλλά το δέρμα του δεξιού του χεριού που κόλλησε ολόκληρο, καθώς βγαίνει ένα γάντι. Οι γυναίκες ολότελα γυμνές, φαίνονται σαν να είναι ντυμένες, γιατί τα πολύχρωμα και πολύτροπα σχήματα των κατεστραμμένων κιμονό τους αποτυπώ0ηκαν στα σώματά τους. Περούκες σκόρπιες παντού, μαλλιά πεσμένα όλα μαζί από πολλά κεφάλια. Φαίνεται όμως πως η φρίκη της Χιροσίμα δεν ήταν αρκετή για ν’ αποτρέψει μια νέα καταστροφή.
Στο Τινιάν, βάση της 509ης Μεικτής Μοίρας των U. S. Α. Α. F., έτοιμη κιόλας η δεύτερη επιχειρησιακή πυρηνική βόμβα. Διαφέρει από εκείνη που κατέστρεψε τη Χιροσίμα, η καταστρεπτική της όμως δύναμη είναι σχεδόν ίδια. Έτσι στις 1 1.01’ της 9ης Αυγούστου 1945 η βόμβα πλήττει το Ναγκασάκι.
Τα θύματα υπολογίστηκαν μεταξύ 60. 000 και 80. 000. Το Ναγκασάκι, όπως ακριβώς και η Χιροσίμα, “σβήνονται” από το χάρτη μέσα σε δευτερόλεπτα. Οι μαρτυρίες και τα ντοκουμέντα της εποχής έμοιαζαν ν’ αποκλείουν το μέλλον γι’ αυτές τις πόλεις. Παρόλ’ αυτά, σήμερα, πενήντα χρόνια μετά, η ζωή συνεχίζεται πάνω στα ερείπια του ολέθρου. Το αναμνηστικό κενοτάφιο στη Χιροσίμα, γνωστό και ως Μνημείο Ειρήνης της Χιροσίμα, αποκαλύφθηκε στις 6 Αυγούστου 1952. _ Κάτω από την αψιδωτή του στέγη βρίσκεται ένα πέτρινο φέρετρο μέσα στο οποίο φυλάγεται ο κατάλογος με τα ονόματα των θυμάτων της ατομικής βόμβας.
Κάθε χρονιά, στις 6 Αυγούστου, μια επιτροπή επιζώντων κατεβαίνει στο κενοτάφιο και προσθέτει μερικά ακόμα ονόματα στο μεγάλο κατάλογο των θυμάτων, αυτών που εξακολουθούν να πεθαίνουν από τις συνέπειες της ατομικής βόμβας. Κι αυτό γιατί ‘ φαίνεται πως μια κατάρα βαραίνει τους επιζώντες της Χιροσίμα και του Ναγκασάκι. Το 1960 γεννήθηκε στο Ναγκασάκι και έζησε 20 ώρες ένα κοριτσάκι με την κρανιακή κοιλότητα εντελώς άδεια. Οι γονείς του την ημέρα της καταστροφής ήταν 15 και 13 χρονών αντίστοιχα. Μεταξύ του 1945 και 1954 είχαν γεννηθεί στο Ναγκασάκι 25 παιδιά χωρίς καθόλου εγκέφαλο.
Στα πρώτα εννέα χρόνια υπήρξαν 471 περιπτώσεις νεκρογέννητων παιδιών ασφαλώς εξαιτίας των μεταγενέστερων επιδράσεων της ραδιενέργειας, 181 αποβολές, 3630 περιπτώσεις με σοβαρές παθολογικές ανωμαλίες ή τερατογενέσεις. Διαπιστώθηκε ότι από τα 70 χιλιάδες περίπου άτομα που είχαν βρεθεί σε απόσταση 3 ως 5 χιλιομέτρων από το επίκεντρο της έκρηξης σχεδόν όλα είχαν χάσει μεγάλο μέρος της ζωικής τους δύναμης και ότι η Θνησιμότητα _ ανέβηκε αισθητά στην πόλη. Το ποσοστό των φοβερότερων ασθενειών όπως ο καρκίνος και η λευχαιμία ήταν τρεις φορές υψηλότερες από άλλες περιοχές.’ Έρευνες που έγιναν επί σειρά ετών κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι δυστυχώς η επιστήμη δεν είναι σε Θέση να αποφανθεί για το αν τα άτομα που εκτέθηκαν στη ραδιενεργό ακτινοβολία Θα φέρουν πάντοτε μέσα τους τα σπέρματα _ των αλλοιώσεων που Θα πλήξουν τα παιδιά τα εγγόνια ή τα δισέγγονά τους.
Αγάπα τον πλησίον σου λοιπόν. Τέλειο. Αν ρίξεις καμιά ατομική βόμβα στον πλησίον σου είσαι χαμένος.
Τι γίνεται όμως εάν δεν είναι και τόσο πλησίον σου; Μακριά από τον πλησίον σου τις ατομικές βόμβες, εκεί που δεν άφησε την κληρονομιά του ο Αβραάμ. Και προ πάντων αγάπα τον πλησίον σου.
Ακόμη και οι ατομικές βόμβες μπορούν να τεθούν στην υπηρεσία αγάπης προς τον πλησίον είπε ο χριστιανός ιερέας Künneth ,13 χρόνια μετά τη Χιροσίμα.
Και το Βατικανό πρότεινε στον πόλεμο του Βιετνάμ να ριχθούν ατομικές βόμβες προς προστασία της χριστιανικής (Καθολικής) σχολής. ...Το επίσημο θρήσκευμα του κράτους δεν είχε την "χάρη" του Θεού, της κληρονομιάς του Αβραάμ. Ήταν tam giao ένα συσσώρευμα από 3 άλλες θρησκείες μη εβραιογενείς...
Πηγές:http://members.tripod.com/lyc30th/index.htm, Βικιπαίδεια, Ν.Σάμιος

Προσοχή!Τα περί...εξορίας με εντολή ΔΝΤ,είναι μούφα!


Κυκλοφορεί εδώ και μερικές ημέρες στο διαδίκτυο απόσπασμα της σελίδας (98) του επάρατου μνημονίου και μάλιστα από φίλια μπλογκς και ιστοσελίδες!Το είδα όταν πρωτοκυκλοφόρησε πριν από πολλές ημέρες και ανέτρεξα για επιβεβαίωση στο μνημόνιο...Διάβασα τη σελίδα (98) και δε βρήκα να γράφει για...εξορίες σε..."πράσινα λιβάδια"...!Επειδή όμως άρχισε να κυκλοφορεί διασπείροντας τον τρόμο και τον φόβο,ότι τάχα όποιος "δεν συμμορφώνεται προς τας υποδείξεις", θα...εξορίζεται μέχρις ότου ολοκληρωθεί η...αποπληρωμή,σκέφθηκα ότι έχει κάποιο λάκκο η φάβα!Διότι άλλο στόχο εκτός από τον εκφοβισμό δεν έχει αυτή η παραπληροφόρηση!Εκτός και αν μπορεί ο πρωτοκυκλοφορήσας την..."είδηση",ας αποδείξει ότι το απόσπασμα της σελίδας (98) είναι πραγματικό και η σελίδα (98) του κατάπτυστου μνημονίου είναι ψεύτικη!
Και μη νομίσει κανείς ότι υπερασπίζομαι κανέναν κερατά...καμιά κουφάλα...από όλους αυτούς τους πισογλέντηδες που έγραψαν,υπέγραψαν,ψήφισαν και υποστηρίζουν αυτο το...μνημόσυνο του θανάτου της Ελλάδας!
Αλλά αυτό το απόσπασμα της σελίδας (98) που κυκλοφορεί,στοχεύει ακριβώς στο σκότωμα της ψυχολογίας του Έλληνα!Στην τρομοκράτησή του και στον εκφοβισμό του!Έχουμε να κάνουμε με ΔΟΛΟ και αυτό συνιστά πολύ μεγάλη προσοχή και ΕΠΑΓΡΥΠΝΙΣΗ...Συνέλληνες! 

 
ΠΡΟΩΘΗΜΕΝΟ ΜΗΝΥΜΑ
Sent: Friday, July 16, 2010 1:01 PM
Subject: FW: **H PRODOSIA
Εκτύπωσα τη σελίδα (98) και νάτην...
Περιέργως πως στη σελίδα (98) του μνημονίου δεν υπάρχει η παράγραφος που κυκλοφορεί...!
Τι συμβαίνει τελικά;Θέλουμε να πιστεύουμε ότι τα φίλια μπλογκς και ιστοσελίδες,μάλλον εκ παραδρομής,δεν έλεγξαν το κείμενο.