20 Νοεμβρίου 2008

Μια βιβλική σπαρταριστή παραμυθολογία!!!!!

_______________________________________________________
http://www.epanellinismos.com/
Ο ιπτάμενος προφήτης!




Οι εκκλησιαστικοί σχολιαστές, αποδίδουν την βαριά ανορεξία των λεόντων, (του Δανιήλ) σε ουράνιο θαύμα: «δύναμη δε ουράνια, ενέφραξε το στόμα των λεόντων». Η ίδια η βίβλος, είναι πιο συγκεκριμένη: «άγγελος Κυρίου έφραξε τα στόματα των λεόντων»!
Επειδή όμως, πάει καιρός που ο κάθε βιβλικός "άγγελος" σ’ εμάς θυμίζει τον από μηχανής θεό της ελληνικής θεατρικής αρχαιότητας, έχει νομίζω ενδιαφέρον να δούμε πώς και από πού ήρθε αυτός ο "άγγελος" και με τι έφραξε τα στόματα των λεόντων!
Μετά το τέλος κάθε "θαύματος", στους ιεροσυντάκτες των βιβλικών αφηγημάτων, εμφανιζόταν το πρόβλημα της καταγραφής των πραγματικών συντελεστών του! Πολλές φορές την αρχική ιδέα, είχε κάποιος που δεν ήταν κοντά στο συντελούμενο "θαύμα". Πώς θα μπορούσε αυτός να συμπεριληφθεί στους δοξασμένους συντελεστές του θαύματος.
Η βιβλική αφήγηση σε μια αδέξια προσπάθειά της να υπαινιχθεί τον αληθινό εμπνευστή του λάκκου με τα λιοντάρια, μας άφησε μια τελευταία κυριολεκτικά απίστευτη εικόνα!
Λίγο πριν τελειώσει το βιβλίο του Δανιήλ, και μαζί μ’ αυτό και ολόκληρη η Π. Διαθήκη, μας παρουσιάζει έναν ιπτάμενο (!) συνάδελφο του Δανιήλ, να του φέρνει ένα παράξενο φαγητό... όχι από κάποια γειτονιά της Βαβυλώνας... αλλά απ’ την μακρινή Ιουδαία: «στην Ιουδαία ζούσε τότε ο προφήτης Αββακούμ (ή Αββακούμ). Είχε ψήσει έψεμα (μαγείρευμα)... Τότε ένας άγγελος Κυρίου του είπε, δεν το πας αυτό το άριστο (κατάλληλο φαγητό) μέχρι την Βαβυλώνα; Ο Αββακούμ ξαφνιάστηκε και είπε: Μα Κύριε, εγώ ούτε ξέρω κατά που πέφτει η Βαβυλώνα. Τότε ο άγγελος, (απλοποιώντας τα πράγματα, του πρόσφερε ένα δωρεάν αεροπορικό ταξίδι με τις ανέσεις της εποχής... ως την Βαβυλώνα!) τον έπιασε απ’ τα μαλλιά (!) και βοηθούμενος από έναν δυνατό άνεμο (που φυσούσε ούριος εκείνη την ημέρα...) τον έφερε στην Βαβυλώνα. Ο Αββακούμ, (φτάνοντας στον λάκκο των λεόντων στην Βαβυλώνα) φώναξε τότε στον Δανιήλ. Δανιήλ Δανιήλ, λάβε (αυτό) το άριστον (το φαγητό δεν κατονομάζεται) που σου απέστειλε ο θεός». Δανιήλ Βηλ και Δράκων 37.

Ναι, όποιος δεν πιστεύει ότι με την ανεξέλεγκτη πίστη του στην Βίβλο, συντηρεί την δισχιλιετή πνευματική μας αγκύλωση, ας πάρει οποιαδήποτε εγκεκριμένη Βίβλο των Εβδομήκοντα και ας διαβάσει αυτά τα γελοία ανατολίτικα παραμύθια... κι ας γελάσει ή καλύτερα ας κλάψει πικρά για την φρικτή μας κατάντια!

Ο ιπτάμενος Λευίτης Αββακούμ! Αεροπορικό ταξίδι Ιερουσαλήμ-Βαβυλώνα μετ’ επιστροφής… με πτήση της air-angel! Κόμιστρο; "μανιταρόσουπα" που προκαλεί "ανορεξία" σε λιοντάρια!

Αυτά λοιπόν τα παραμύθια, που ξεπερνούν κατά πολύ ακόμα και το μαγικό χαλί του Αλαντίν, στις «χίλιες και μια νύχτες»... εδώ και είκοσι αιώνες βρίσκονται εκεί στην Βίβλο των Εβδομήκοντα (Ο΄) που είναι: «η μόνη εγκεκριμένη Βίβλος από την ιερά σύνοδο της εκκλησίας της Ελλάδος»! Φαντασθείτε... είκοσι αιώνες, βροντερά ψέματα και γελοίες υπερβολές που ξεπερνούν ακόμα και τα παραμύθια του Βαρώνου Μινχάουζεν!!!

Μπορείτε να υποθέσετε ό,τι θέλετε, αλλά παρακαλώ μην τολμήσετε να αμφισβητήσετε τις πτήσεις των προφητών, γιατί... το φαινόμενο επαναλαμβάνεται με τον πλέον επίσημο τρόπο, όπως θα δούμε σε λίγο και στην Καινή Διαθήκη!
Και αφού δεν προλάβαμε την ιστορική μας αποχαύνωση, ας απολαύσουμε τουλάχιστον την διασκεδαστική εικόνα!
Αν υποθέσουμε λοιπόν πως κατά την διάρκεια της πτήσης του για την Βαβυλώνα, ο ιπτάμενος αυτός άγγελος ως συνήθως παρέμενε ορατός... τότε χιλιάδες ευτυχείς παρατηρητές, κατά μήκος της πτήσης Ιουδαίας-Βαβυλώνας, (πτήση 1000 χιλιομέτρων!) την συγκεκριμένη μέρα, θα παρατήρησαν ένα μοναδικό θέαμα! Ένας ιπτάμενος άνδρας, πετούσε με ταχύτητα πάνω απ’ τα κεφάλια τους, κρεμασμένος απ’ τα μαλλιά του, κρατώντας μια κατσαρόλα... που μύριζε υπέροχα! Αν η πτήση ήταν πέρα απ’ τα όρια ξεκάθαρης παρατήρησης, τότε ο Αββακούμ ήταν το πρώτο... αγνώστου ταυτότητος ιπτάμενο αντικείμενο!

Ποτέ δεν ξέρεις, ίσως οι αβάσταχτες αυτές γελοιότητες, να ξυπνήσουν σε κάποιους την αίσθηση, ότι το βιβλίο αυτό, ολοφάνερα πια μας κοροϊδεύει! Ίσως, ακόμα και κάποιοι καλοπροαίρετοι θεολόγοι, να νιώσουν επιτέλους, πως τέτοιες εικόνες, ξεπερνούν και το τελευταίο όριο ανεκτής θρησκευτικής παραμυθολαγνείας. Ίσως κάποιοι πιστοί να τρομάξουν, βλέποντας ότι η Βίβλος έγινε τελικά η αξεπέραστη τάφρος καταβαράθρωσης της νοημοσύνης μας.
Ίσως οι υπερβολές αυτές να μας βοηθήσουν να καταλάβουμε επιτέλους ότι το βιβλίο αυτό, δεν είχε ποτέ καμμία σχέση με αληθινή θεοσέβεια και ευγενή θεολογία, αφού ολοφάνερα ξεχειλίζει από ανατολίτικα παραμύθια, χαλδαιική μαγεία, θεοκαπηλία, χονδροκομμένα ψέματα... αλλά πάνω απ’ όλα αποτελεί το διαχρονικότερο εχθρό και διώκτη του πολιτισμού και της νοημοσύνης μας!

Ενδιαφέρον έχει επίσης να μάθετε, ότι ο: «Αββακούμ (ήταν) εκ της φυλής Λεβή...» Δαν.(Θ) Βηλ και Δράκων t1. Ο άνθρωπός μας λοιπόν, ο "μάγειρας" Αββακούμ, δεν εμπλέκεται εδώ τυχαία. Ήταν άλλος ένας δηλητηριογνώστης ιερέας! Ο άγιος των ετοιμοπαράδοτων τροφών... ο πρώτος ιπτάμενος προφήτης, που παρέδιδε τα "άριστα" τρόφιμά του, ακόμα και σε ακτίνα 1000 χιλιομέτρων, ήταν ιερέας!!
Αλλά και οι αερογραμμές αγγέλων (angel-air) δεν πάνε πίσω σε εντυπωσιακές επιδόσεις! Θεωρητικά είναι η πρώτη ιπταμένη υπηρεσία, που μαζί με τα χαλαρωτικά εδέσματα, σας παραδίδει κάπως μαλλιοτραβηγμένο και τον φαρμακοτρίφτη μάγειρα! Πλεονεκτήματά της: οι γρήγορες παραδόσεις σε ακτίνα εκατοντάδων χιλιομέτρων απ’ την Παλαιστίνη! Το φαγητό παραδίδεται ζεστό στον δικό σας "λάκκο", σκηνή, ή παλάτι. Οι πτήσεις είναι αθόρυβες και κατά την διάρκειά τους ο κάθε πελάτης έχει... τον δικό του φύλακα άγγελο!
Υπάρχουν βέβαια και κάποια σημαντικά μειονεκτήματα: οι πτήσεις αυτές δεν είναι παντός καιρού! Ο ούριος άνεμος, απ’ τον ίδιο τον ιδρυτή των πτήσεων αυτών, κρίνεται απαραίτητος! Οι πτήσεις είναι μονοθέσιες... το πολύ διθέσιες, αφού ακόμα και οι άγγελοι δεν διαθέτουν περισσότερα από δύο χέρια. Λόγω της απόλυτης απουσίας καθισμάτων, υπάρχει διαπιστωμένη αδυναμία μεταφοράς... φαλακρών! Τα μαλλιά σας λοιπόν, πρέπει να είναι σε άριστη κατάσταση, διαφορετικά δεν θα αντέξουν το βάρος σας, καθώς θα είστε κρεμασμένοι απ’ αυτά, τουλάχιστον πέντε ολόκληρες ώρες. Λόγω της ανοικτής πτήσης, η ταχύτητα δεν μπορεί να ξεπεράσει τα διακόσια χιλιόμετρα την ώρα, γιατί οι αερομεταφερόμενοι πελάτες, θα κινδύνευαν από δύσπνοια! Γυαλιά και κασκόλ, κρίνονται απαραίτητα! Αυτά... για να διασκεδάσουμε λίγο τις πικρές διαπιστώσεις, μια και είναι δύσκολο να τσαλαβουτάμε ασταμάτητα στην ακριτομυθία και στην ανατολίτικη αμετροέπεια, χωρίς μια μικρή σατυρική ανάπαυλα!

Ο Αββακούμ όμως, φαίνεται πως δεν ήταν ο μοναδικός ιερέας στην υπόθεση αυτή! Αμέσως παρακάτω διαβάζουμε: «Άνθρωπός τις ην ιερεύς με τ’ όνομα Δανιήλ, υιός Αβάλ, συμβιωτής του βασιλέως Βαβυλώνος». Δαν.(Θ) Βηλ και Δράκων 1-3. Όλα δείχνουν λοιπόν ότι και ο πολυτάλαντος ονειρογνώστης Δανιήλ, ήταν κι αυτός ιερέας!
Τώρα... γιατί τα "μαγειρέματα" του Αββακούμ, δεν ανάλαβε να τα φέρει μόνος του ο ίδιος ο άγγελος στην Βαβυλώνα, παρά έπρεπε να σέρνει κυριολεκτικά τον Αββακούμ κρεμασμένο απ’ τα μαλλιά... μόνο αν γίνουμε πονηροί σαν... προφήτες, θα καταφέρουμε να το υποθέσουμε!
Τελικά, πίσω απ’ την κωμική πλευρά του πράγματος, πρέπει να δούμε τον, ή τους συγγραφείς του βιβλίου του Δανιήλ, να πασχίζουν να κρύψουν με τον αδέξιο αυτόν τρόπο, έναν απλό υπαινιγμό για την σημαντική συμβολή του προφήτη Αββακούμ στο καλοστημένο θέατρο της αναμέτρησης του Δανιήλ με τα λιοντάρια!
Σε καιρούς που ο μύθος ήταν ακόμα βασιλιάς και όλα, μα όλα ήταν ακόμα πιστευτά, οι συγγραφείς της βίβλου κατέληξαν στην ξεκαρδιστική αυτή θεολογική παραμυθοπλασία, όπου ένας μάγειρας, με την κατσαρόλα του παραμάσχαλα, ταξιδεύει καβάλα στον άνεμο για την Βαβυλώνα, κρεμασμένος σαν υπερφυσικό κουτάβι απ’ τις πανίσχυρες τρίχες της κεφαλής του! Αυτή είναι κυριολεκτικά μια περίπτωση τραβηγμένη απ’ τα μαλλιά!

Πίσω λοιπόν απ’ τα βιβλικά αυτά παραμύθια της Χαλιμάς, με τους ιπταμένους προφήτες, εμείς καταλαβαίνουμε το απλό ουσιαστικό μήνυμα: οτιδήποτε συνέβη στον λάκκο (του Δανιήλ) με τα ανόρεχτα λιοντάρια της Βαβυλώνας, σαν ιδέα πρωτογεννήθηκε στο κεφάλι και στην κατσαρόλα αυτού του ιπταμένου προφήτη Αββακούμ!
Αν και η ιδέα γεννήθηκε 1000 χιλιόμετρα μακριά απ’ την Βαβυλώνα, ο "άγγελος" Κυρίου, δηλαδή το μυστικό ιερατείο, έστειλε την συνταγή στην Βαβυλώνα! Όλα δείχνουν λοιπόν, ότι το μητρικό ιουδαϊκό ιερατείο, ποτέ δεν έπαψε να συνεργάζεται και να προσφέρει ιδέες στους ομόφυλούς τους στην Βαβυλώνα αλλά και σε οποιαδήποτε άλλη παροικία!
Μάλιστα φαίνεται πως ο Αββακούμ, δεν περιορίστηκε να στείλει στον συνάδελφό του λευίτη Δανιήλ, μόνο την καταπληκτική ιδέα της επιβίωσης από τα μαγγανισμένα λιοντάρια, αλλά ενδεχομένως σ’ ένα "ταξίδι αστραπή" του έφερε αυτοπροσώπως από την Ιουδαία τα δυσεύρετα ως φαίνεται υλικά στην Βαβυλώνα, για την χαλαρωτική λιονταροτροφή, που στο κείμενο αναφέρεται συνθηματικά ως: «αυτό το άριστον»!
Και πραγματικά το μαγείρεμα του Αββακούμ, (ποιος ξέρει τι είδους κρεατο-μανδραγορό-σουπα!) απεδείχθη άριστο υλικό θεουργίας, αφού (μετά τις απαραίτητες δοκιμές, γιατί πρέπει να έγιναν και τέτοιες), κατάφερε όπως μαθαίνουμε να μετατρέψει τα άγρια και μονίμως πεινασμένα λιοντάρια... σε νυσταγμένα ανόρεχτα γατάκια!
Βέβαια, η αφήγηση δείχνει τον Αββακούμ να προορίζει αυτή την τροφή όχι για τα λιοντάρια, αλλά για τον ίδιο τον Δανιήλ! Κάτι τέτοιο όμως, απλώς κάνει τα πράγματα χειρότερα, αφού ακόμα κι αν ερχόταν απ’ την Ιουδαία για να ταΐσει κρυφά τον Δανιήλ, είναι ανόητο να υποθέσουμε πως έφερε μαζί του φαγητό απ’ την πάμφτωχη Ιουδαία, λες και ήταν δυσεύρετο στην πλούσια Βαβυλώνα!
Αλλά και η ίδια η κίνηση της προσφοράς τροφής, σε έναν άνθρωπο, που έχει ριχτεί στον λάκκο των πεινασμένων λεόντων, είναι εντελώς ανεξήγητη... εκτός... κι αν ο φίλος μας ο Αββακούμ, σαν προφήτης που ήταν, είχε σίγουρο το θαύμα της επιβίωσης του Δανιήλ απ’ τα πεινασμένα λιοντάρια της Βαβυλώνας! Διαφορετικά, η προσφορά τροφής σ’ έναν που τον έριξαν ήδη στα πεινασμένα λιοντάρια... θα έμοιαζε σαν να έφερνε κάποιος, σ’ έναν πνιγμένο... μια πετσέτα για να σκουπιστεί!
Φυσικά δεν πρέπει να βλέπουμε μόνο τον λάκκο με τα λιοντάρια, αλλά και την μερίδα του λέοντος στα προνόμια που πάντα ακολουθούν ξωπίσω απ’ τα πετυχημένα αυτά "θαύματα"! Αν δεχθούμε, ότι όλα αυτά συνέβησαν μπροστά στον βασιλιά Κύρο τον Πέρση, τότε ο υπέργηρος πια Δανιήλ, όχι μόνο ανανέωσε την πνευματική του εξουσία πάνω στον θαυματολάτρη Κύρο, τον κατακτητή της Βαβυλώνας, αλλά συνέβαλε αποφασιστικά στην τελική απελευθέρωση των Ιουδαίων από την Βαβυλώνα! Με διάταγμα του Κύρου, εξασφάλισε την απελευθέρωση και επιστροφή των Ιουδαίων στην πατρίδα τους και το δικαίωμα ανοικοδόμησης του ναού τους, αλλά και την νομική προστασία και την οικονομική ενίσχυση αυτής της προσπάθειάς τους.
Πριν αφήσουμε τον λάκκο των λεόντων, ενδιαφέρον έχει να τονίσουμε, ότι η περίπτωση μαγγανισμού ζώων, δεν είναι μοναδική στην Βίβλο. Μια παρόμοια κατάσταση που αξίζει να διαβάσετε, περιγράφε-ται στο Γ΄ Μακκαβαίων (5ο και 6ο κεφ.) όπου ελέφαντες που επιστρατεύονται για να ποδοπατήσουν Ιουδαίους, ποτίζονται για τον σκοπό αυτόν με «λιβάνι και άφθονο ανόθευτο κρασί» Γ΄Μακ.5.10. Δύο φορές όμως ένας ανεξήγητος ληθαργικός ύπνος, κατέλαβε τον ίδιο τον βασιλιά και η ώρα της εκτέλεσης παρήλθε, με τον βασιλιά παραδομένο σε θεόσταλτο ύπνο!
Ο Παυσανίας ο περιηγητής όταν επισκέφθηκε το ασκληπιείο της Σικυώνας έγραψε τα έξεις: «μπαίνοντας κανείς στον περίβολο έχει στα αριστερά του... το άγαλμα του ("θεού") Ύπνου... έπειτα ένα άγαλμα του ("θεού") ‘Ονείρου και μετά απ’ αυτό ένα σύμπλεγμα Όνειρος και Ύπνος κατακοιμίζων λέοντα που το αποκαλούν Επιδώτη» Παυσανίου Κορινθιακά 2.10.2.
Νομίζω πως η δήλωση: «ύπνος κατακοιμίζων λέοντα» τα λέει όλα! Μπορεί η δόση να ποικίλει, ανάλογα με το σωματικό βάρος, αλλά σήμερα γνωρίζουμε ότι κανένα ζώο δεν μπορεί να αντισταθεί στα διάφορα υπνοφόρα υλικά.

Μ. Καλόπουλος

"Εσκόρπισα στον άνεμο την τέφρα του Αγησιλάου, εισήλθα στον τάφο του Λυσάνδρου και ανεκάλυψα τον τάφο του Ορέστου"....

Αφιερώνεται εξαιρετικά σε όλους τους "ΦΙΛΕΛΛΗΝΕΣ" ,εντός και εκτός Ελλάδος!!!!


ΝΑ ΞΕΡΟΥΝ ΜΟΝΟ ΟΤΙ Η ΤΕΦΡΑ ΤΟΥ ΑΓΗΣΙΛΑΟΥ ΣΚΟΡΠΙΣΤΗΚΕ ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΝΕΜΟ ΚΑΙ ΕΠΕΣΕ ΣΕ ΟΛΗ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ.ΛΕΙΤΟΥΡΓΕΙ ΣΑΝ ΛΙΠΑΣΜΑ ΚΑΙ ΣΥΝΤΗΡΕΙ ΤΙΣ ΡΙΖΕΣ ΤΗΣ ΦΥΛΗΣ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ.ΤΩΡΑ ΣΙΓΑ-ΣΙΓΑ ΟΙ ΡΙΖΕΣ ΛΟΓΩ ΤΩΝ ΑΛΛΑΓΩΝ ΕΡΧΟΝΤΑΙ ΣΤΗΝ ΕΠΙΦΑΝΕΙΑ.ΕΙΝΑΙ ΤΟΣΟ ΙΣΧΥΡΗ Η ΘΡΕΠΤΙΚΗ ΑΞΙΑ ΤΗΣ ΤΕΦΡΑΣ ΤΟΥ ΑΓΗΣΙΛΑΟΥ ΠΟΥ Η ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΦΥΛΗΣ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΤΡΟΜΕΡΗ.ΚΑΝΕΙΣ ΔΕ ΘΑ ΜΠΟΡΕΣΕΙ ΝΑ ΑΝΤΙΣΤΑΘΕΙ.

ΕΣΕΤΑΙ ΗΜΑΡ.

______________________________________________________________

http://www.epanellinismos.com/
Η αρχαιολογική καταστροφή της Σπάρτης από τον Αββά Fourmont (κείμενο)

ΒΛΑΣΗΣ Γ. ΡΑΣΣΙΑΣ

Αββας Φουρμόν.

ΕΝΑΣ ΑΓΡΟΙΚΟΣ ΚΛΗΡΙΚΟΣ ΚΑΤΑΣΤΡΕΦΕΙ ΤΟΝ 18Ο ΑΙΩΝΑ Ο,ΤΙ ΕΙΧΕ ΑΠΟΜΕΙΝΕΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΡΧΑΙΑ ΣΠΑΡΤΗ.



Τα ερείπια του Θεάτρου της Σπάρτης, όπου ο
Φουρμόν κατέστρεψε πλήθος επιγραφών.


Ο Γάλλος αββάς Fourmont, μέγας καταστροφέας κλασικών αρχαιοτήτων, γεννήθηκε το έτος 1690 και ήταν αδελφός του ανατολιστή Etienne Fourmont. Διδάχθηκε την Ελληνική, Εβραϊκή και Συριακή γλώσσα και το έτος 1720 χειροτονήθηκε κληρικός και εν συνεχεία έγινε καθηγητής της Συριακής στο Γαλλικό Κολλέγιο (College de France) και διερμηνεύς στη Βασιλική Βιβλιοθήκη. Βοήθησε τον αδελφό του στις σινολογικές μελέτες του και το 1724 κατάφερε ν’ ανακηρυχθεί μέλος της Ακαδημίας Επιγραφών και Καλών Τεχνών.


Όπως εξιστορεί ο Κυριάκος Σιμόπουλος, στις αρχές του 1729, ο Fourmont έφτασε στην Κωνσταντινούπολη, ως απεσταλμένος του βασιλέως της Γαλλίας Λουδοβίκου ΙΕ, και εφοδιάσθηκε με φιρμάνι του Σουλτάνου Αχμέτ του Γ, με το οποίο αποκτούσε το δικαίωμα να ερευνήσει και να μελετήσει όσους αρχαιολογικούς χώρους ήθελε εντός της επικρατείας της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Με αυτό το φιρμάνι στο χέρι, ο Γάλλος ιερωμένος κατέστη κυριολεκτικά ασύδοτος και επί δύο περίπου έτη διήλθε την κυρίως Ελλάδα, όχι μελετώντας αλλ’ αντιθέτως καταστρέφοντας συστηματικά σπάνιες αρχαιότητες.


Στις 8 Φεβρουαρίου έφυγε μέσω Μυτιλήνης και Χίου για την Αθήνα, όπου αφίχθη στις 12 Απριλίου και έμεινε περίπου πέντε μήνες, καταγράφοντας αμέτρητες επιγραφές με τη βοήθεια των Οθωμανών και εκκλησιαστικών αρχόντων, πληρώνοντας 3 παράδες για κάθε ενεπίγραφο μάρμαρο που του έφερναν. Έπειτα μετέβη στην Πελοπόννησο, η οποία ωστόσο εμαστίζετο την εποχή εκείνη από επιδημία πανώλης με χιλιάδες θύματα. Αφού «ερεύνησε» και ξεσήκωσε ό,τι μπορούσε από την Κορινθία (700 επιγραφές), την Αργολίδα (Ερμιόνη, όπου βρήκε 40 επιγραφές, Άργος, Λέρνη, Μυκήνες, Τίρυνθα, Μιδέα), την Αρκαδία (Μαντίνεια) και την Αχαΐα, κατέληξε στη Μεσσηνία. Προηγουμένως είχε περάσει από τη Μονή του Μεγάλου Σπηλαίου που τάχα διέθετε σημαντική βιβλιοθήκη. Αυτό που βρήκε ήταν μόνο αθλιότητα και παντελής αμορφωσιά: «…Μου είχαν πεί ότι η βιβλιοθήκη του Μ. Σπηλαίου ήταν η μεγαλύτερη σ’όλη την Ελλάδα. Φαμφαρονισμοί. Υπήρχαν μόνον 130 τόμοι, μισοκατεστραμμένοι από την υγρασία σε σημείο που δεν διαβάζονταν. Η δυσωδία από το σάπισμα του χαρτιού σου έφερνε λιποθυμία» (επιστολή στον Καρδινάλιο de Fleury, 17 Φεβρουαρίου 1730)


Από κάποιο μοναστήρι της Ιθώμης γράφει επίσης τον ίδιο μήνα: «οι μοναχοί ζουν ανέτως, αλλά οι συγγραφείς δυστυχούν. Τους καίνε, τους ακρωτηριάζουν, τους ανασκολοπίζουν, τους μαχαιρώνουν. Είδα βιβλία σάπια μέσα σε υγρές τρύπες βράχων και το μόνο που επέτυχα ν’ αποσπάσω ήταν μερικά άμορφα ράκη. Άλλα βρίσκονται σε υπόγεια, μουχλιασμένα και με ολότελα σβησμένα τα γράμματά τους..»


Από την Καλαμάτα, όπου έφτασε τον Φεβρουάριο του 1730, έγραψε ένα γράμμα προς τους προκρίτους της γειτονικής Ζαρνάτας της Μάνης, ζητώντας τους την άδεια να επισκεφθεί τη χώρα τους επειδή ήταν αυτοδιοικούμενη και δεν ίσχυε εκεί το σουλτανικό φιρμάνι. Μία εβδομάδα αργότερα, έχοντας ήδη λάβει την άδεια, έφθασε με συνοδεία ένστολων εντοπίων στη Ζαρνάτα, αλλά δεν προχώρησε στα ενδότερα της Μάνης, γιατί κατά τα γραφόμενά του «οι κάτοικοι της μέσα Μάνης ευρίσκονται διαρκώς εις πόλεμον, πότε με τους Τούρκους πότε αναμεταξύ των, οι παπάδες, οι μοναχοί και οι Επίσκοποι ακόμη περιφέρονται ένοπλοι και οι γυναίκες της Μάνης φέρουν πιστόλες. Οι Μανιάτες είναι λαός άγριος, αλλά έχει αγάπη προς την ελευθερίαν και μόνος του πόθος είναι η απόκτησις ωραίων όπλων».


Φοβισμένος ο χριστιανός κληρικός από τα ήθη των Μανιατών, επέστρεψε μέσω Καλαμάτας και Μεγαλοπόλεως στο Μυστρά με απωθημένο πλέον το να καταστρέψει από την Αρχαία Σπάρτη ο,τιδήποτε δεν μπορούσε να μετακινηθεί και να σταλεί στη Γαλλία. Αμέριμνοι οι δημογέροντες του τόπου τον υπεδέχθησαν φιλικά και του παρείχαν διευκολύνσεις, καθώς ξήλωνε από τα μεσαιωνικά τείχη μερικά εντοιχισμένα ενεπίγραφα σπαρτιατικά βάθρα και αργότερα είκοσι ακόμη επιγραφές. Το συνεργείο του Γάλλου αββά ήταν πολυπληθέστατο, περίπου 60 εργάτες. Επί 53 συνεχείς ημέρες, σάρωσε σχεδόν τα πάντα στο Μυστρά, τη Σπάρτη και τις Αμύκλες. Κατεδαφίζοντας και ανασκάπτοντας μανιωδώς, απεκάλυψε περίπου 300 επιγραφές τις οποίες αντέγραψε και μετά άφησε έκθετες ή κατέστρεψε, καθώς και διάφορα άλλα ανάγλυφα, αναθήματα και μικροτεχνήματα, τα οποία εφόρτωσε σε πλοία και έστειλε στην Γαλλία.


Στην ίδια τη Σπάρτη, το καταστροφικό έργο του μοχθηρού Γάλλου αρχαιοκάπηλου εκδηλώθηκε με ιδιαίτερη σφοδρότητα και βαρβαρότητα, όπως φαίνεται μέσα από επιστολή του τού Απριλίου 1730 προς τον φίλο του Φρενέ: «Τα ισοπέδωσα όλα, τα εκθεμελίωσα όλα… από τη μεγάλη αυτή πολιτεία δεν απέμεινε πλέον λίθος επί λίθου. Εδώ και πάνω από ένα μήνα, συνεργεία μου από 30 και μερικές φορές 40 ή 60 εργάτες γκρεμίζουν, καταστρέφουν, εξολοθρεύουν τη Σπάρτη. Ο γδούπος από το γκρέμισμα των τειχών, η πτώση των ογκολίθων έως τις όχθες του Ευρώτα, ακούγεται όχι μονάχα στη Λακωνία αλλά και σ’ ολόκληρο τον Μοριά και παραπέρα ακόμη. Τούρκοι, Εβραίοι και Γραικοί, έρχονται να δουν από πενήντα λεύγες μακριά, αλλά το μόνο που βλέπουν είναι διάσπαρτα χιλιάδες ενεπίγραφα μάρμαρα…


…Μιαν ημέρα, ο ανεψιός μου που επιστατούσε στις εργασίες, ανεκάλυψε μία δωδεκάδα μάρμαρα, εκπληκτικά, γεμάτα επιγραφές. Έστειλε αμέσως να με πληροφορήσει, φροντίζοντας στο δρόμο να το διαλαλήσει σε όλη την περιοχή, έτσι σε λίγο έφθασε στη Σπάρτη όλος ο Μυστράς. Αυτή τη στιγμή, μόνον 4 πύργοι των τειχών απομένουν όρθιοι… Για να είμαι ειλικρινής, εκπλήσσομαι κι εγώ με αυτή την εκστρατεία που ανέλαβα, από όσα τουλάχιστον έχω διαβάσει κανείς δεν έχει σκεφθεί έως σήμερα να εκθεμελιώσει ολόκληρες πολιτείες…


…Προτίθεμαι να μην αφήσω λίθο επί λίθου. Δεν γνωρίζω κύριε και αγαπητέ φίλε εάν υπάρχει στον κόσμο πράγμα ικανό να δοξάσει μια αποστολή περισσότερο από το να έχει τη δυνατότητα να σκορπίσεις στους ανέμους τη στάχτη του Αγησιλάου, από το ν’ ανακαλύψεις τα ονόματα των Εφόρων, των Γυμνασιαρχών, των Αγορανόμων, των φιλοσόφων, των ιατρών, των ποιητών, των ρητόρων, ονόματα διασήμων γυναικών, ψηφίσματα της Γερουσίας, τη Ρήτρα του Λυκούργου. Οι Αμύκλες επίσης, ήσαν πολύ εγγύς για να τις αφήσω. Έστειλα και εκεί εργάτες και ισοπέδωσαν τα λείψανα του περίφημου ναού του Απόλλωνος.


Φανταστείτε τη χαρά μου, η οποία θα ήταν βεβαίως μεγαλύτερη αν είχα λίγο περισσότερο χρόνο ν’ αφιερώσω, διότι υπάρχουν ακόμη η Μαντινεία, η Στύμφαλος, το Παλλάδιον, η Τεγέα και, κυρίως, η Νεμέα και η Ολυμπία. Θα άξιζε να τις φέρω και αυτές άνω κάτω, από τα θεμέλια έως την κορυφή. Έχω όλη τη δύναμη να το πράξω, κι επιπλέον απέκτησα μια οξυδέρκεια σε αυτού του είδους τη δράση. Δεν ομοιάζω με εκείνους που τρέχουν από πόλη σε πόλη απλώς για να ιδούν, εγώ επιδιώκω να παίρνω όλα τα χρήσιμα πράγματα».


Δύο εβδομάδες μετά την πιο πάνω επιστολή, στις 20 Απριλίου του 1730, ο μοχθηρός κληρικός, σε επιστολή του προς τον πρεσβευτή της Γαλλίας στην Κωνσταντινούπολη, αποδίδει τις ακρότητες και τους βανδαλισμούς του σε επιθυμία εκδικήσεως για την κακή τάχα συμπεριφορά των Μανιατών απέναντί του: «Επέρασα από έναν φοβερό τόπο, την περιβόητη Μάνη, που κατοικείται από έναν αιμοβόρο λαό. Είμαι πολύ ευτυχής που γλίτωσα. Έφυγα από την βάρβαρη πατρίδα τους χωρίς να αποκομίσω τίποτε το αξιόλογο, τίποτε για να βγουν τουλάχιστον τα έξοδά μου. Για να ξεσπάσω και για να εκδικηθώ αυτό το σκυλολόϊ, έρριξα τη θλίψη μου επάνω στην Αρχαία Σπάρτη. Δεν ήθελα να μείνει τίποτε από την πόλη που έκτισαν οι πρόγονοί τους. Την έσβησα, την κατέσκαψα, την εκθεμελίωσα, δεν της άφησα λίθο επί λίθου.


Και γιατί, θα ερωτήσει η εξοχότης σας, επέπεσα με τόση μανία επάνω σε αυτή την αρχαία πόλη, ώστε να την κάνω αγνώριστη, υποχρεώνοντάς τη να πληρώσει τις αμαρτίες των απογόνων της; Έχω την τιμή να σας απαντήσω, ότι ήταν πολύ αρχαία και έκρυβε με φιλαυτία κάτω από τα χώμα της πολλούς θησαυρούς, πράγμα που δεν μπορούσα να συγχωρέσω. Έως σήμερα κανείς ταξιδιώτης δεν ετόλμησε να τους αγγίξει, ακόμη και οι Βενετοί, παρά το ότι υπήρξαν κάποτε κυρίαρχοι αυτής της χώρας, τους εσεβάσθησαν. Εγώ έκρινα πως δεν έπρεπε να θρέφω ανάλογο σεβασμό και την ισοπέδωσα λοιπόν με κάθε επισημότητα, πράγμα που προεκάλεσε τον θαυμασμό των Τούρκων, ενώ οι Γραικοί εθύμωσαν και οι Εβραίοι έμειναν κατάπληκτοι. Είμαι ικανοποιημένος, διότι απέκτησα από αυτό το ταξίδι μου πράγματα ικανά να θαμπώσουν όλους τους σοφούς.


Ποιος θα επίστευε ποτέ ότι θα ήταν δυνατόν ν’ ανακαλυφθεί ο τάφος του Αγησιλάου και του Λυσάνδρου, αυτών των ενδόξων βασιλέων της Σπάρτης; Ποιός θα επίστευε πως θ’ ανεκάλυπτα, ύστερα από τόσους πολέμους, σεισμούς και άλλες θεομηνίες που αφάνισαν αυτή την πόλη, θαυμαστά μάρμαρα που μας κάνουν γνωστούς όλους τους Εφόρους, τους ρήτορες και άλλες προσωπικότητες, παντελώς άγνωστες, έως τουλάχιστον την τελευταία καταστροφή που έγινε από εμένα;


«Βιβλία δεν υπάρχουν», συνεχίζει στην επιστολή του. «Πολλοί δεν ξέρουν σ’ αυτή την χώρα ούτε να γράφουν, ούτε να διαβάζουν. Χρησιμοποιούν τα χειρόγραφα για φυσέκια. Κι αφού δεν υπάρχουν βιβλία, φρόντισα για κάτι άλλο, ώστε το ταξίδι μου να ωφελήσει τα Γράμματα. Αφοσιώθηκα με τόσο ενθουσιασμό σε αυτό και έδωσα τέτοια πλήγματα που ο αντίλαλός τους θα ακουστεί σε ολόκληρη την Ευρώπη. Δεν γκρεμίζει κανείς δύο και τρεις πολιτείες χωρίς θόρυβο. Εγώ τις κατέσκαψα, ενώ οι παλαιότεροι περιηγητές έρχονταν μόνο για να τις ανακαλύψουν».


Σε άλλη επιστολή του, αυτή τη φορά προς τον Ιταλό ιεραπόστολο Ντομένικο Ντε Λα Ρόκα που υπηρετούσε στη Γαλλική Πρεσβεία της Πόλης, γράφει: «δεν άφησα λίθο επί λίθου. Πρέπει να σας εξομολογηθώ ότι βρίσκομαι σ’ ένα παραλήρημα χαράς που κατόρθωσα να καταστρέψω ολότελα τις ξακουστές αυτές πολιτείες, έτσι όπως γίνεται σε πόλεμο. Το έκανα για την Γαλλία, για την Αυτού εξοχότητα. Αυτό αποτελεί για μένα μια νέα δόξα».


Αποκαλυπτική για το βαθύ χριστιανικό μίσος που έθρεφε ο Γάλλος ιερωμένος κατά της «κατειδώλου» Σπάρτης και για τα μέσα που χρησιμοποίησε στο καταστροφικό του έργο, είναι και η επιστολή του προς τον Καρδινάλιο Φλερύ, στην οποία του αναγγέλλει ότι πήγε μεν στη Λακωνία σε αναζήτηση παλαιών χειρογράφων, πλην όμως «ο λαός, αυτά τα παιδιά της Λακεδαίμονος, δεν κράτησαν από τους προγόνους τους τίποτε άλλο από την αγάπη της ελευθερίας και τη μανία του πολέμου. Το όνειρό τους είναι να αποκτήσουν όπλα. Τα βιβλία τα χρησιμοποιούν για τα φυσέκια τους…


…Εκτόνωσα λοιπόν το θυμό μου στην κυριότερη πόλη της περιοχής, την αρχαία Σπάρτη. Το βλέμμα μου έπεσε επάνω στα κτίσματα που κατά την γνώμη μου έκρυβαν θησαυρούς για τα Γράμματα. Ήσαν κίονες, ανάβαθρα, ενεπίγραφες μετώπες. Ν’ αφήσω όλα αυτά σε άλλους (γιατί δεν είμαι εδώ ο μοναδικός ερευνητής), θα ήταν έλλειψη καλού γούστου, θα ήταν αδιαφορία για την τιμή του έθνους μου, θα σήμαινε πως είμαι ανάξιος να αντιληφθώ τις προθέσεις του βασιλιά μου και να εκπληρώσω τις διαταγές μου. Πρόκειται, όπως θα κατάλαβε η εξοχότης σας, για καλή υπηρεσία των Γραμμάτων.


Γι’ αυτό, εμίσθωσα εργάτες και κατέστρεψα εκ θεμελίων τα λείψανα της υπέροχης αυτής πολιτείας, σε σημείο που να μην απομείνει λίθος επί λίθου. Μπορεί, σεβασμιώτατε, να καταντήσει σε λίγο ένας άγνωστος τόπος, εγώ όμως έχω τον τρόπο να την αναστήσω στο πνεύμα των ανθρώπων, ακόμη και των πιο μακρινών γενεών, γιατί έχω καταρτίσει ολόκληρο κατάλογο των ιερέων και ιερειών της, των εφόρων, των αγορανόμων και των γυμνασίαρχων. Η καλή μου τύχη θέλησε να ανακαλύψω επιγραφές για πολλούς φιλοσόφους, ρήτορες, στρατηγούς, ποιητές, καλλιτέχνες, ακόμα και διάσημες γυναίκες, άγνωστες έως τώρα. Οι επιγραφές αυτές μας πληροφορούν ποιοί αυτοκράτορες ευεργέτησαν την πόλη, ποιοί ευλαβείς ιδιώτες έκτισαν ναούς, ποιοί από αλαζονεία χρηματοδοτούσαν δημόσια θεάματα… Η ευσέβειά μου, σεβασμιώτατε, έφτασε στο σημείο να μην αφήσω σε ησυχία ούτε την τέφρα των βασιλιάδων τους. Εσκόρπισα στον άνεμο την τέφρα του Αγησιλάου, εισήλθα στον τάφο του Λυσάνδρου και ανεκάλυψα τον τάφο του Ορέστου».


Είναι πολύ πιθανόν εκείνη η ανεξήγητη μανία του Γάλλου ιερωμένου να αφανίσει τη Σπάρτη να είχε ως αίτίο της την ενημέρωσή του ότι στην περιοχή είχαν φθάσει και άλλοι ξένοι τυχοδιώκτες και αρχαιοκάπηλοι που ίσως επωφελούντο από τα ευρήματά του. Σε μία επιστολή του προς τον φίλο του Μπινό, αναφέρει την παρουσία στη Λακωνία ενός Άγγλου αρχαιοκάπηλου επ’ ονόματι Morrison, τον οποίο και περιγράφει ως «μέθυσο, βάρβαρο και αγροίκο» που έγινε έξαλλος όταν έμαθε ότι ο ιερωμένος τον είχε προλάβει. Ο Fourmont πάντως είχε την πλήρη προστασία των Τούρκων, αλλά και διαφόρων ισχυρών Ρωμιών «παραγόντων», όπως ο ιατρός του Μυστρά Ηλίας Δόξας, άνθρωπος της Εκκλησίας και φανατικός τουρκολάτρης και ο Μητροπολίτης Παρθένιος, ο οποίος, εξ ονόματος όλων των προκρίτων, απηύθυνε στον καταστροφέα της Αρχαίας Σπάρτης επαινετική επιστολή που, μεταξύ άλλων κολακειών, τον προσφωνεί «θειότατο» και «τρισμέγιστο» άνδρα.


Το τρομερό όργιο του αφανισμού των αρχαιοτήτων της Σπάρτης από τον Fourmont, έγινε ωστόσο γνωστό στο Παρίσι και οι προϊστάμενοί του έσπευσαν οργισμένοι να τον ανακαλέσουν τον Απρίλιο του 1730. Επιστρέψας ο βάνδαλος στη Γαλλία, εδέχθη δριμύτατες επιθέσεις από τους πνευματικούς κύκλους για το όργιο των καταστροφών, οι δε κριτικοί τον ετιμώρησαν με κάτι πολύ χειρότερο. Μη υπαρχόντων πλέον των πρωτοτύπων, η γνησιότητα του επιγραφικού καταγραφικού έργου του, που περιελάμβανε περίπου 2.600 επιγραφές, αμφισβητήθηκε εκ θεμελίων. Πολλοί εξέφρασαν την άποψη ότι ο Fourmont με την καταστροφή των επιγραφών είχε σκοπό να ανακατέψει πλαστές και γνήσιες χωρίς να αφήσει ίχνη. Η συλλογή του έπεσε σε πλήρη απαξία και τα χειρόγραφά του, τα ημερολόγια και οι επιγραφές κατετέθησαν αδόξως στα αρχεία της Βασιλικής Βιβλιοθήκης των Παρισίων.


Ο απόηχος των αγρίων καταστροφών του Fourmont στη Λακωνία υπήρξε τόσο αρνητικός που, όταν το 1801 ο Άγγλος περιηγητής Ντοντγουέλ προσεπάθησε να ερευνήσει για τη δράση του Γάλλου καταστροφέως με συγκέντρωση υλικού και αφηγήσεων, συνάντησε μία τρομερή δυσπιστία στον απλό λαό: «Ενώ αντέγραφα μερικές επιγραφές, βλέπω τον Μανουσάκη, έναν εντόπιο εργάτη, ν’ αναποδογυρίζει τα μάρμαρα και να τα κρύβει κάτω από τους θάμνους. Όταν τον ερώτησα τι σημαίνουν αυτά, μου εξήγησε ότι ήθελε να προφυλάξει τις επιγραφές, γιατί πριν πολλά χρόνια ένας Γάλλος μυλόρδος που ήλθε στη Σπάρτη, αφού ξεσήκωσε πολλές επιγραφές εξαφάνιζε με καλέμι τα γράμματά τους. Και πραγματικά μου έδειξε μεγάλες μαρμάρινες πλάκες από τις οποίες είχαν πελεκηθεί με βάρβαρο τρόπο οι επιγραφές».


Βλάσης Γ. Ρασσιάς


(Στοιχεία από το βιβλίο "Επίτομος Ιστορία των Σπαρτιατών", Αθήνα 2003)

Η ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΔΙΑΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΙΣΟΔΥΝΑΜΕΙ ΜΕ ΔΙΚΤΑΤΟΡΙΑ



________________________________________________________

email από Α.Χρυσανθακόπουλο

alexchris@parliament.gr

Του Αλέξανδρου Χρυσανθακόπουλου

Η ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΔΙΑΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΙΣΟΔΥΝΑΜΕΙ ΜΕ ΔΙΚΤΑΤΟΡΙΑ

Από καιρού εις καιρόν επανέρχεται έντεχνα μια άποψη, που ζητάει να συσταθεί ένα επίσημο παγκόσμιο πολιτικό όργανο στο οποίο θα παραδοθούν όλες οι χώρες του κόσμου με την φαινομενική θέληση τους, αφού οι λαοί δεν θα ερωτηθούν!!( Μιας και πλέον απαγορεύονται τα δημοψηφίσματα)!! Για να καμφθούν οι λαϊκές αντιστάσεις, αυτό τον ρόλο θα τον αναλάβουν κατεξοχήν τα ψευδώνυμα σοσιαλιστικά κόμματα. Ο κ Γ Παπανδρέου ομιλώντας στην Βουλή για το ζήτημα της οικονομίας τόνισε, για άλλη μια φορά, την αναγκαιότητα για την Παγκόσμια Διακυβέρνηση, που κατ αυτόν θα λειτουργήσει σε όφελος των πολιτών!! Προτείνει μάλιστα την αναγκαιότητα ενίσχυσης των ελεγκτικών μηχανισμών του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου που έχει στραγγαλίσει τις δημοκρατίες και έχει επιβάλλει δικτατορίες σε όλο τον κόσμο!! Ζητάει την ενίσχυση του ελεγκτικού και εποπτικού ρόλου της Κεντρικής Τράπεζας της Ευρωπαϊκής Ένωσης, κάτι που καταλύει την εξουσία των εθνικών κρατών. Αποσιωπά την αλήθεια, ότι οι τραπεζίτες ασκούν οικονομική δικτατορία με τις αυθαίρετες αυξήσεις των επιτοκίων δανεισμού, αποφασίζοντας μονομερώς τα ποσοστά κέρδους τους!! Το σοβαρότερο είναι, ότι παρουσιάζει το υπερσυγκεντρωτικό ρόλο της Παγκόσμιας Διακυβέρνησης, ως δημοκρατικό, αποκρύπτοντας ότι κατ ουσία αυτό είναι ολιγαρχικό και καταδυναστευτικό σύστημα, αφού τα μικρά κράτη υποχρεώνονται να συμμορφωθούν προς τα υποδείξεις και να εκχωρήσουν εξουσία και κυριαρχικά δικαιώματα. Ιδιαίτερης σημασίας είναι η ομιλία του κ Γ Παπανδρέου στο Μεξικό, όπου τόνισε την ανάγκη εφαρμογής «πολιτικού λούστρου» στις δυσάρεστες αποφάσεις, προτείνοντας την «προληπτική διπλωματία» από τις συγκρούσεις!! Άρα η συναίνεση των λαών στην καταστροφή τους και την καταλήστευση τους, είναι προτιμότερη και αποτελεσματικότερη από την απροκάλυπτη άσκηση βίας σε βάρος τους!! Αυτά που προωθεί το παγκόσμιο καπιταλιστικό σύστημα ως προστασία του αδηφάγου νεοφιλελευθερισμού, δεν μπορούν ταυτόχρονα να είναι συνταγές λαϊκής κατανάλωσης. Η διαπραγμάτευση του κ Γ Παπανδρέου με τους τραπεζικούς λέοντες εκ μέρους των δανειζόμενων, υπερχρεωμένων θηραμάτων τους είναι και παραπλανητική και ανούσια. Το ΠΑΣΟΚ μετά τον Ανδρέα Παπανδρέου μεταλλάχθηκε με την αρωγή του κ Γ Παπανδρέου σε νεοφιλελεύθερο κόμμα, εξεδίωξε τους προστατευτικούς «κρατιστές», συμπεριέλαβε τον Μάνο και τον Ανδριανόπουλο στους κόλπους του και εξέθρεψε τους σκύμνους των τραπεζών με υπερκέρδη που αντιστοιχούν στο ύψος των 2.5 τρις δραχμών ετησίως!! Άρα το θεατρικό σκηνικό καταρρέει με την πτώση των φθογγικών του ημιλεκτικών αιτιολογιών!! Η προστασία των λαϊκών κοινωνικών στρωμάτων δεν συμβαδίζει με την ταυτόχρονη άνθιση των κακών που συνεπιφέρει η τραπεζική ασυδοσία!! Ποιός αλήθεια ιδιωτικοποίησε τις τράπεζες και όλο το σύστημα των δημοσίων υπηρεσιών και αγαθών; Ποιός έδωσε στους κερδοσκόπους το σύνολο των οικονομικών δραστηριοτήτων της χώρας; Πώς με πολιτική διαπραγμάτευση, θα μας πίνουν λίγο-λίγο το αίμα οι λύκοι της οικονομικής αρπαγής αυτοσυγκρατούμενοι, για να μην θανατώσουν τα θύματα τους; Στην δε καλλίτερη περίπτωση ο κ Γ Παπανδρέου παροτρύνει : «Δώστε δηλαδή λίγα πίτουρα στις κότες, γιατί δεν τρώγονται άπαχες»!! Νεοφιλελεύθεροι Σοσιαλιστές (αντιφατική έννοια) δεν μπορούν να υπάρξουν παρά μόνο σαν άλλοθι, για να εξαπατηθούν οι φτωχοί οπαδοί που τυφλώνονται συναισθηματικά από την προηγμένη «τεχνική της εξαπάτησης», όπως έχουν καταντήσει την πολιτική!! Η «καπιταλιστική φιλανθρωπία», όπως την επεξεργάστηκε το παγκόσμιο οικονομικό φόρουμ πρόσφατα στην Κωνσταντινούπολη(ειδική συνεδρίαση), είναι ένα καλοστημένο κόλπο για τον εγκλωβισμό των λαών και την κάμψη των αντιστάσεων τους στα υπερεθνικά αυτοκρατορικά συστήματα!! Με την αγάπη της Ολμπράιτ το πολύ-πολύ να δώσεις αμαχητί την Μακεδονία, για να μην στεναχωριέται και ο κ Βαλλιανάτος… Επειδή άλλο πράγμα η διεθνής συνεννόηση και άλλο η διακυβέρνηση, καλό θα ήταν να κουμπωνόμαστε στις μεγαλοστομίες!! Εδώ ο ΟΗΕ συναινεί σε παρανομίες (Ας αναλογιστούμε την Κύπρο και το Κόσσοβο) και περιμένουμε από την κυρία Μακντούγκαλ (εξουσιοδοτημένη εμπειρογνώμονα) που επισκέφθηκε πρόσφατα την Ελλάδα να μην εισηγηθεί εναντίον μας, αφού για να ανακαλύψει την (ανύπαρκτη) μακεδονική μειονότητα ήλθε!! Το διεθνές πολιτικό σύστημα ρυθμίζεται από οργανωμένες οικονομικές και πολιτικές ομάδες συμφερόντων και προωθεί την Νέα Τάξη Πραγμάτων, τελευταία ανακινεί μάλιστα και το ζήτημα της σύστασης νέου παγκόσμιου οικονομικού συμφώνου και πιθανώς και νομίσματος!! Τα συμπεράσματα των τεχνοκρατών τόσο της Σοσιαλιστικής Διεθνούς, όσο και της ομάδας του Νταβός, όσο ακόμη και του νέου οικονομικού επιτελείου του Ομπάμα είναι ταυτόσημα: «Πάμε σε Νέα Παγκόσμια Οικονομική Συμφωνία». Θα ήταν αστείο να πιστέψουμε, ότι αυτή περιλαμβάνει την προστασία των κεφαλαίων των μικρών οικονομικών μεγεθών και όχι την μεθοδευμένη κατασπάραξη τους από τους μεγάλους οικονομικούς καρχαρίες!! Όσα αντιφατικά λέει ο κ Γ Παπανδρέου, εξίσου με τα ρητορικά ξεπερασμένα του κ Καραμανλή, είναι απλές «συμμορφώσεις προς τας υποδείξεις»!! Είμαστε όχι μόνο επιφυλακτικοί, αλλά και ενάντιοι στα εύηχα ιδεολογήματα περί Παγκόσμιας Δημοκρατικής Καπιταλιστικής Διακυβέρνησης!! Η ενότητα των αντιθέτων λογίζεται μόνο ως συγκρουσιακή πάλη!! Είμαστε σε ολοκληρωτική αναμέτρηση με το φκιασιδωμένο ψέμα από όπου κι αν προέρχεται!!

www.metharros.gr

Η ζημιά στον CERN είναι μεγαλύτερη από ότι αρχικά είχε εκτιμηθεί

Ουσιαστικά καταστροφή!!!!!!

______________________________________

Δευτέρα, 15 Σεπτέμβριος 2008

"Ελληνική Ομάδα Ασφαλείας".Οι Έλληνες χάκερς που έσπασαν την ασφάλεια του CERN!!!






________________________________________________________________

18/11/08 12:45 in.gr
Σοβαρότερη η ζημιά
Το καλοκαίρι θα επαναλειτουργήσει -πιθανότατα- ο CERN

ΑΠΕ
Η ζημιά στον CERN είναι μεγαλύτερη από ότι αρχικά είχε εκτιμηθεί
Γενεύη
Στείλε το άρθρο με emailΤύπωσε το άρθρο


Περισσότερο χρόνο θα χρειαστεί τελικά η επιδιόρθωση της σοβαρής ζημιάς στο Μεγάλο Επιταχυντή Αδρονίων του CERN στη Γενεύη, η επαναλειτουργία του οποίου, σύμφωνα με τις νεότερες εκτιμήσεις του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Έρευνας Στοιχειωδών Σωματιδίων, μετατίθεται πλέον, αντί για την άνοιξη, το καλοκαίρι.

Η αρχική εκτίμηση ήταν ότι ο επιταχυντής θα επαναλειτουργήσει τον Απρίλιο, στη συνέχεια υπήρξε νέα εκτίμηση για το Μάιο, που πλέον και αυτή κρίνεται μη ρεαλιστική και τώρα τοποθετείται στα τέλη Ιουνίου 2009.

Σύμφωνα με τον εκπρόσωπο του CERN Τζέημς Γκίλις, μια πιο συγκεκριμένη αξιολόγηση για την ακριβή ημερομηνία επανέναρξης θα γίνει στις 12 Δεκεμβρίου, όταν θα συνέλθει το διοικητικό συμβούλιο του Κέντρου.

Το κόστος της ζημιάς εκτιμάται ότι θα φθάσει τα 16,5 εκατ. ευρώ περίπου, αλλά παραμένει μέσα στα πλαίσια του υπάρχοντος προϋπολογισμού του CERN.

Ένα ηλεκτρικό πρόβλημα που οδήγησε σε δυσλειτουργία των μαγνητών και στη διαρροή υγρού ηλίου στο υπόγειο τούνελ του επιταχυντή μήκους 27 χλμ., είχε οδηγήσει στην αναγκαστική διακοπή της λειτουργίας του, δέκα μόλις μέρες μετά τη θριαμβευτική έναρξη του πειράματος, που είχε τραβήξει την παγκόσμια προσοχή.

Newsroom ΔΟΛ, με πληροφορίες από ΑΠΕ-ΜΠΕ


Επιστήμη - Τεχνολογία: Περισσότερες ειδήσεις

Σαν ανέκδοτο,αλλά αληθινό!!

Κουβεντιάζουν δυό φίλοι.
-Να πάρω ένα τηλέφωνο τη γυναίκα μου από το δικό σου,γιατί δεν έχω γραμμή;
-Πάρε.
-Άσε,τι έπαθε,ένα χρόνο έχει το δίπλωμα,έκανε όπισθεν και χτύπησε πάνω σε τοίχο!
-Ρε τι μαλακίες κάνουν,πάνε και χτίζουν τοίχους πίσω από τα αυτοκίνητα!!!!!!!!